Ben seni sensiz günlerde sevdim
İçimde sonbaharlardan bir yığın yaprak
Ben seni sensiz günlerde sevdim
Soğuk kış gecelerinde ağlayarak

Uzun uzun, bir destan gibi
Kazıdım yüreğime seni
Yokluğunda, her satırında
Yanımdaymışsın gibi
Seni okuyarak sevdim seni

Bir kibrit olsa ellerimde
Yakarım ucundan yüreğimi
Sen gelip söndürmedikçe
Kora çeviririm sinemi
Kül olmuş savrulurken yüreğim
Bir kalbim olmadan severim seni

Ben seni sensiz günlerde sevdim
Adını sayıklayarak uyandım
Güneşsiz şafaklara.
Şimdi baş başayım bitişimle
Kurbanım bir hastalığın ellerine
Seni sevmeyi hiç unutmadım
Ölüm beni çağırırken bile.


ALINTI