Biliyorum suç bende sevmemeliydim seni...
Nasıl oldu nasıl bağlandım sana bu kadar bilmiyorum...
İçimde tarif edilmez bir acı senden yadigar kalan.
Her gece başımı yastığa koyduğumda ölüyor,
sabah daha büyük bir acıyla uyanıyorum...
Gözlerim seni aradığında sanki suç işliyormuş gibi
yaşlara boğuyorum...
Sonra bakıyorum da gözlerimde yaş yerine kan ve ben içimdeki
kızıl denizde boğuluyorum...
Ben böyle olsun istememiştim inan.
Sevme beni diyorsun da sanki yüreğim söz dinliyor.
Bende biliyorum sevmemeliydim seni... Düşünüyorum hep...!
Bir çift kahverengi göz bu kadar mı bağlar kendine,
bu kadar mı vazgeçilmez kılar bir anlık tebessüm...
Seni neden bu kadar seviyorum bilmiyorum...
Gün oluyor sana geleyim diyorum gücüm yetmiyor...
Ykmak geliyor içimden aramızdaki dağları ama olmuyor işte...
Ya yoksan, ya sana ulaşamazsam, ya dağların büyüklüğünde ezilirsem...
Binlerce soru tıkıyor önümü...
Korkuyorum seni bulamamaktan, yokluğunda
kaybolmaktan korkuyorum... Odamdan dışarı çıkamaz oldum..
Açıyorum kapıyı ayrılık vuruyor suratıma, kapatıyorum ölüm...
Bilmem ki nasıl anlatmalı sana yokluğunu, sana sensizliği
nasıl anlatmalı inan bilmiyorum...
Bir zindan desem; dört duvar, her köşesi ölüm
kokan yalnızlık değil...! Bir kör kuyu uçsuz bucaksız,
sonunda ölüme açılan bir kapı yine değil...!
Nerede olursam olayım hep kulağımda bir uğultu...
Hep sevme beni diyen bir ses...
Oysa ne kadar isterdim sevme beni yerine
seni seviyorum demeni... Biliyorum sevmemeliydim seni suç bende...
Ama bilemezdim ki bir bakışın yüreğime
bir kurşun gibi saplanacağını...
Keşke diyorum hep keşke, görmeseydi bu kör
olası gözler seni. Keşke tanımasaydım seni diyorum ama boşuna...
Ne seni içimden çıkarıp atmak mümkün, ne seni unutmak
nede yanında olmak biliyorum... Ama ne olursun sus artık...
Daha fazla yaralanmaya gücüm yok. Kalbim paramparça,
beynimde saplı kalmış binlerce kurşun ve içimde bitmez
tükenmez bir acı... Ne olursun Allah aşkına sus...
Seni seviyorum demeyeceksen sakın sevme beni de deme...
İnan artık tahammülüm yok... Sevme beni diyorsun ya
tamam o zaman, koy kendini benim yerime, bak bir kez benim
gözlerimle kendine ve öyle söyle; nasıl sevmeyeyim ben seni?
Olmuyor işte ne kadar denesem de olmuyor...
Seviyorum ben seni ötesi yok bunun...
Sen ne kadar sevme beni desende söylüyorum işte....

Bir çift kahverengi göz bu kadar mı bağlar kendine,
bu kadar mı vazgeçilmez kılar bir anlık tebessüm...


Özellikle bu satırlar çok hoşuma gitti +1 ::)

emeğine sağlık arkadaşım çok harika bir şiir tamda benim duygularımı anlatan bu kadar olurdu yani

emeğine sağlık arkadaşım çok harika bir şiir tamda benim duygularımı anlatan bu kadar olurdu yani

benide duygularımı anlatıyor....sevdiğinize sevindim

sen ne kadar... :(

teşekkürler

sen ne kadar... :(

teşekkürler

rica ederim

haklısın, en çokta sevme beni demesi koyuyor insana.
sen onun için ölebilecekken, ardına bakmadan çekip gitmesi,
seni seviyorum demesi gerekirken, sevme beni demesi,
koyuyor insana.
sen onun için ölebilecekken,
onun seni ölümün kucağına bırakması,
harbiden koyuyor insana!

+1

güzel şiir hislerime tercüman oldu

ne kadar çok sevgisine karşılık bulamayan varmışş yaaaa üzüldüm şimdi :'( +1

bu gün içinde bulunduğum durumu öyle bir özetlediki sana artı vermemek eldemi +1

Bir zindan desem; dört duvar, her köşesi ölüm
kokan yalnızlık değil...! Bir kör kuyu uçsuz bucaksız,
sonunda ölüme açılan bir kapı yine değil...!
Nerede olursam olayım hep kulağımda bir uğultu...
Hep sevme beni diyen bir ses...
Oysa ne kadar isterdim sevme beni yerine
seni seviyorum demeni...

çok güzel ümmü selem +1

Oysa ne kadar isterdim sevme beni yerine
seni seviyorum demeni...
:'( :'(


yaw gider ayak nolar böle gündüzden kalan duygu demlerimiz depreşti :'(

emeğine sağlık ümmücüm + :(

teşekkürler arkadaşlar