Çocuklar ölmesin diye Hiroşima gibi
Kollarımda zincirler, ayağımda prangalarla yürüdüm
Elimde Halepçe'nin solmuş çiçekleriyle
Hama sokaklarını dolaştım rüyalarımda
Soylu kavgalar vermek için zulmün zindanlarından
Yüreğimi barikatlara koyarak savundum
geleceğin çocuklarını

Lübnan'da kalleşliklere uğramasınlar diye
Aksâ'da büyümeden vurulmasınlar diye
Ülkemde gözü yaşlı dolaşmasınlar diye
Yüreğimi koydum barikatlara direnmek için
geleceğin çocukları adına

Gün oldu prangalarda kaldı bileğim
Umut dolu yarınlara ulaşmak için
Gün oldu hücrelerde kaldı bedenim
Kanıyla duvarları sulamak için
ve tek başınalığın ürpertici soğuğunda
Ölümleri özledim doğacak güneşler için
Hücre karanlığının ışığına bakıp
Görünmez ranzamın demirlerini tutarak
Aydınlığın geleceği şafağa daldım
Yüreğimi avucuma alıp haykırdım isyanımı
geleceğin çocukları adına

Bilmem kaç kez bileğimde kelepçelerle isyanımı haykırdım
Kaç kez postal sesleriyle uyandım uykulardan
Başıma inen joplarla kızıllaşırken bedenim
Küçük yumruklarla gelecek umutları düşündüm
Ve yüreğimdeki isyan ateşi biraz daha alevlendi
geleceğin çocukları adına

Sorgular çıksa da karşımıza
Zindanlar kesse de yolumuzu
Sehpalar koyarak önümüze
Kalemimizi kırsalar da darağaçlarında
Direncimi kıramazlar
Yüreğimi çalamazlar
Çünkü ben barikata koydum onları
geleceğin çocukları için
geleceğin çocukları adına.

Sorgular çıksa da karşımıza
Zindanlar kesse de yolumuzu
Sehpalar koyarak önümüze
Kalemimizi kırsalar da darağaçlarında
Direncimi kıramazlar
Yüreğimi çalamazlar
Çünkü ben barikata koydum onları
geleceğin çocukları için
geleceğin çocukları adına.


:güzel::güzel::güzel::güzel::güzel: