İçimin sokaklarında
ya da
bulvarlarında
tanımadığım
tanıyamadığım
çocuklar görüyorum

her biri yusuf
her birinin ardında
bir dünya sürükleniyor
ve çarçabuk büyümeyi düşlüyor biri
uyandırmaya kıyamıyorum
ve rüyasında
bir çocuk görüyor
koşuyor alabildiğine
yokuşlarda
avuçlarında
masmavi dualarla
koşuyor
koşuyor
koşuyor
ve gök mavisi
bir kucak dolusu hasretle
gece yarılarında

ve sonra çiğdemler
ve menekşeler
ve kar çiçekleri
ve gelincikler
ve papatyalar takıyorum
yaşanmamış çocucukluğumun
taranmamış saçlarına
ve sonra çalılıklardan topluyorum
birer birer
takılıp kalan
nisan yağmurlarıyla ıslanmış çocukluğumu


alıntı

bir çocuk görüyor
koşuyor alabildiğine
yokuşlarda
avuçlarında
masmavi dualarla

çok güzel şiir di feridecim emeğine sağlık içim acıdı onca çocuğu katlederken caniler küçücük fidanların hayallerini hiç düşünmediler :(

Ayşegül, bitanem zaten benim bu şiiri koyuş amacım da, o çocuklar sebebiyledir..

Onların o mahzun durumları, içimi çok burktu. Bu sebeple, böyle bir şiir seçtim ben de..: (

Aynı düşünce ile yaklaştığımıza emindim zaten canım gerçekten üzücü bugün haberleri izlerken ağladım 1 kız çocuğu kalmış koskoca aileden bu nasıl bir vahşettir,nasıl bir vijdan anlayamıyorum :( :(

:(:(:(

Aynı düşünce ile yaklaştığımıza emindim zaten canım gerçekten üzücü bugün haberleri izlerken ağladım 1 kız çocuğu kalmış koskoca aileden bu nasıl bir vahşettir,nasıl bir vijdan anlayamıyorum :( :(

Bu soruyu soruyoruz ama cevabı yok sanırım: (

Ne yazık ki bunlar İnsan...!

İçimin sokaklarında
ya da
bulvarlarında
tanımadığım
tanıyamadığım
çocuklar görüyorum

Yaşayamadığım çocukluğum olsa gerek
Soluksuz kalıncaya dek
Koşmak istediğim sokaklarda
Perde arkasına bıraktığım çocukluğum
Evimin odalarında

İsteyip te varamadığım
Elimi uzatsam tutamdığım
Şimdi rüyalarımda
Yaşayamadığım çocukluğum


Bu iki kıtayı,da ben eklim dedim içimden geldi :) güzel bir şiir paylaşım için teşekkür ederim...(+)

: )Gökmen abi teşekkürler.. Güzel oldu..