Üzülmedim Diyemem

I

Ey aşk, yaptığını beğendin mi:

Yetimler gibiyim ziyafetten aç dönen

Ters yakılan sigara, hemencecik söndürülen-

Yoksulluk ile vakit geçer mi…

Uyanmış kalmışım, nasıl bir şey bu

Toprağa baktım, yerinde yoktu;

Şiirden aşağıya attım kendimi

Düşerken düşündüm, ölmesem mi.

Anlatıyorum, hiç konuşmadan,

Buğdayın içini dökmesi gibi

II

Bugün dalgınım, dün de dalgındım

Aç bile değildim aynaya bakmasaydım

Dünden kalmış yemekleri yerken ki gönülsüzlük

Gibi burdayım…

Burayı sevmiyorum, bahsetmişimdir.

Unufak olmak iyidir olmamaktan

Hiç böyle demedim, yarabbim bilir

Bu bozuk güzellik, kalbimi yoran…

Bir sandalye çektim zor günlerin altına

Ah ama,

Kimse yüz vermiyor bana, sandalye bile

Beni çağırıyor, yarım kalan ne varsa

Bana düşüyor, her yağmur tanesini

Suya götürmek, o serin ırmaklara

Öyle ya

Bir almanı herkes tanır, miğferi varsa

Moskofu da tanırlar, yatıp uyumamışsa

Bunları şunun için anıyorum burada

Kim tanır beni, şaşkınlığım olmasa

Bağırıp duruyorum denizin ortasında,

Su buradan ne kadar uzakta…

zar tutuyorsun ey hayat bu kaçıncı sevgili
yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi

pır pır diye ses çıkardı yürürken yüreğimden
denizleri sulardım tozmasın diye deniz
sporu çok severdim çiçeğe yem vermeyi
kuşlara binerdim ve kaçardım basından
bak buraya yazıyorum diye milyar kelimeyi
ziyan eden de bendim hem de hiç sıkılmadan.

güzeldim de galiba bunu nasıl söylesem:
eline sağlık Tanrım leyla çok güzel olmuş
Tanrım eline sağlık dünya da güzel olmuş
keşke biraz ölmesem.

Tanrım
Ben var ya ben
Büyük adam olmalıydım
Şehirler yakılmalıydı adıma
Trenler soyulmalıydı
Tanrım
Vesaire olmamalıydım