Ey nefsim şunun şurasında misafiriz burada,
Azcık sık dişini çok çabuk geçecek bu hülya,
Farkına varamayacaksın; eğer varamazsan ‘Farkına’,
Bir anda bulacaksın kendini mahşer meydanında.

Şaşıracaksın, belki oradan kaçmak isteyeceksin.
Bellimi olur belki sesimi duyan biri olur diyip bağıracaksın.
Sen, seslendikçe kaçanları; gel dedikçe gidenleri göreceksin.
Sesini sana duyurmaya çalışan yiğitleri hatırlayınca... ’’keşke’’ diyeceksin.

Anlayacaksın ki vakit geçmiş Onların dediği gerçekmiş,
Gerçekten de burası dönüşü olmayan bir çıkmaz sokakmış,
Kapılar kapanmış, sürgüler çekilmiş ve defterler açılmış;
Bakmışsın ki yaşadıklarının hepsi birer keşkeymiş…

Kan ter içinde beklemeler başlarken
Yanı başından tek-tek insanlar ayrılırken
Ne zaman sıra bende diyip kavrulurken
İster misin uzansın bir el sen ateşler içindeyken

Duyamadım cevabın evet miydi yoksa hala hayır mı?
Tesiri olmadı mı söylediklerimizin yoksa kelimeler mi yavandı
Olabilir acemiyim, belki getiremedim yan yana dizeleri
Ama sen gel artık kendine… Bak yaklaşıyor keşke dizeleri

Alıntı..