Ülkeden atsak atılmaz, satsak satılmaz insanlar mıyız?

Çoğunluğun desteklediği bir partinin kapatılması bana partinin değil artık halkın çoğunluğunun bu ülkede istenmediğini düşündürüyor.

:(

Bizi istemeyenlere, çıkış kapısını göstereceğimiz günler yakındır...

Evet, biz hasbel kader ülke sınırları içinde kalmış Osmanlı’nın yitik evlatlarıyız. Maalesef sayımız da epeyce çok?

Genelde rejimi tehdit eden partiler azınlıkta olur, ancak bizim ülkemizde ise hep çoğunluk partileri rejimi tehdit eder.

Rejimi tehtıtı edıyoruz ancak cumhuriyetı değil onların istedikleri rejımı...çünkü biliyorlaki biz olduğumuz sürece sosyalızm hayal...

Madem kapatılacak, niye ekranlarda şiş sokanları, zikir çekenleri, recm edilenleri, yobazları göremiyoruz?

Niye rejim tehdit altında diye milleti korkutmuyoruz?

Niye kapatma sürecini normalleştirerek halkı kapatmaya ister hale getirmiyoruz.

Yoksa artık herkes niyetini açıkça gösterdiğinden halkı kandırmaya gerek mi duyulmuyor?

Evet, herkes gerçeği biliyor, zorlamanın ne alemi mi var yoksa? :(

doğru aslında hocam.. şapka düştü kel göründü

AK Parti belirli bir kesimin partisi konumundan çıkarak merkeze oturmuş durumda değil mi?

Sadece dindarları temsil eden bir parti değil, çoğunluğu temsil eden bir parti değil mi?

Devlete, meclise, yargıya, askeriyeye ya da rejime hakaret eden bir söylemleri oldu mu?

Avrupa Birliği’ne üye olunması için en çok çabayı sarf etmediler mi?

Enflasyonu tek haneli rakama indirilip paradan altı sıfır atılmadı mı?

Ülke krizden uzak kalmadı mı?

Millet 2007 seçimlerinde İslam söylemi olmayan sadece ekonomi ve dış siyasetle ilgilenmelerinden dolayı bu partiye oy vermedi mi?

Çoğunluğun istediği parti konumuna bu sebeplerden dolayı gelmedi mi?

28 Şubat’tan farklı olarak çoğunluğun desteklediği bir partinin kapatılması bana partinin değil artık halkın çoğunluğunun bu ülkede istenmediğini düşündürüyor. :(

28 Şubat sürecindeki Refah Partisi dindar kesimin partisi olarak görülüyordu ve belli bir kesimin taleplerini iktidara taşımayı amaçladığı düşünülüyordu.

Özellikle, parti kurmayları ve milletvekillerince yapılan açıklamaların sadece belirli bir kesimin beğenisini topladığı kabul ediliyordu.

Daha sonra medyanın propagandası sonucu eski kasetler ve fotoğraflar piyasa çıktı, aczimendilerin zikirleri, Rufailerin şiş sokmaları, kadınları kandıran şeyhler, mağdur müslüman kadınlar, İran’daki recm ve vinçle asma idamları, kılıçla üç vuruşta yapılan boyun vurmalar sürekli televizyonlarda gösterilerek millette bir panik havası yaratıldı.

İnsanımız, gerçekten de bu partinin iktidarda kalması ve güçlenmesi halinde, sokakta zikir çekenleri göreceklerini, taşlanarak öldürüleceklerini, kollarının kesileceklerini, devletin yıkılıp örtünmeye zorlanacaklarına öyle inanmışlardı ki, parti kapatıldığında “Oh” çekmişlerdi.

Bu şekilde parti kapatmaya olan tepki emilmiş, halk dezenformasyonla ikna edilmiş, ve kurtarıcılar da gelip korkudan titreyen halkı kurtarmıştı.

Aynı 80 darbesi öncesi ülkenin, halkın darbe yapılmasını gerçekten isteyecek noktaya getirilmesi gibi!

Şimdiki durum çok farklı.

Cumhurbaşkanlığı seçimlerini ve genel seçimleri halkın iradesinin iktidara yansıması olarak gören halkın çoğunluğu, iradesinin ezilmesini nasıl karşılayacak?

Halkın çoğunluğu Cumhurbaşkanlığı seçimlerinden bu yana AKP’yi dindar kesimin değil, çoğunluğun yüzü olarak görmüyor mu?

Kapatılması için halk yeteri kadar ikna edilmemişken millet kapatılmayı nasıl serinkanlılıkla karşılayabilir?

Devlete ve yargıya küsmez mi?

Parti kapatıldığında korkularından kurtulmuş gibi hissederek “Oh” çekerler mi?

Yani, halk gerçekten rahatlar mı?

Zor!

Evet, biz hasbel kader ülke sınırları içinde kalmış Osmanlı’nın yitik evlatlarıyız. Maalesef sayımız da epeyce çok?

Siz de biliyorsunuz ki modern Batılı ülke hedefine ulaşabilmek için elinizde kullanabileceğiz maalesef sadece bu insanlar var. Bu insanlarla bu hedefi başarmak zorundasınız.

-Ama olmadı, biz başaramadık ve sizi rezil ettik, modern kıyafetler giymeyerek umutlarınızı söndürdük.

-Demokrasi kavramını bile yanlış anlayarak neler yaptık.

-Siyasi tarihimiz boyunca demokrasiyi darbelerle kafamıza soka soka anlatmaya çalıştıysanız da anlayamadık, hep hata yaptık.

Avrupa en karanlık dönemlerinde bile bizi taklide çalışmadı.

Biliyordu ki, geçmişi inkar etmek geleceği de kaybetmek demekti.

Bu kadar şerefli bir tarihi olan insanların bu duruma düşmesi ne kadar acıklı.

Sanki tüm dünya bize acıyarak bakıyor gibi geliyor.

İçtenlikle soruyorum, bu millet bu muameleyi haketti mi?