http://img229.imageshack.us/img229/2631/gthn6.jpg
Ufacıktın...
Ufacıktım...

Sen benim için;
Gökyüzümün beyaz tüylü oyuncağı
Resimlerimin vazgeçilmezi
Günümün günesi
Sen benim biricik, minicik bulutumsun...

Saatlerce sana bakardım.
Ama rüzgar çıkınca ağlardım.
Neden beni ondan ayırıyorsun,
Rüzgar yoksa beni sevmiyormusun... deyip çırpınırdım...

Koşardım peşinden bir kelebek avcısı gibi
Seni yakalamak için koşardım...

Bazen hüzün kaplardı işte böyle içimi
Bilmem sevinir miydin duyunca sesimi...

Yağmur yağınca ağladığını sanardım
Bende yolun ortasına oturur seninle ağlardım
Ufacık ayaklarımla koşar anneme sorardım
Anne bulutlar neden ağlar...
Onu en güzel sevginle seversen ağlamaz bir daha derdi...

***
Büyüdün...
Büyüdüm...
Biliyorum, seni çok seviyorum ey bulut...

Neden bu ağlayışın
Sırılsıklam oldum bak bugünde
Yoksa kaderime, halime mi ağlıyorsun bulut...

Hatırlıyor musun
Kıbrısta Yaşlı Çınarıma duamı anlatırken ne kadar çok ağlamıştım
Yaşlı Çınar ağlama yeter dercesine yapraklarını döktü.
Sende gözyaşlarımı sildin gözyaşlarınla...
***
Bulut bu gece çok yalnızım
İçtiğim çaylar bile içimi ısıtmıyor
Sadece duamın sıcaklığı ısıtıyor
Uyuyabiliyorum nihayet
Ama ellerim titriyor

İşte bir gene cuma akşamı;
Gene ağlıyorum
Gene ağlıyorsun
Bir gülecek kader biliyorsun
Ağlamayacağım en güzel vakti bekliyorum

Evet bulut!
Ağlamak yok artık
Sende ağlama olur mu?
Çırpınmak boşaymış
Bir gün gökyüzüme güneş doğacakmış.
Ama ben boşa çırpınmışım.

Sen genede bırakma ellerimi
Bırakma ellerimi
Bırakma ellerimi ne olur ey bulut
En güzel dostum benim...
Seni çok seviyorum
Benim küçük, minicik bulutum...