~Mustafa Cilasun'un Kaleminden~ - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

Bırakta ağlayayım, derd-igamıma kanayım!
Suskun halinle bakma gözlerime, içim acıyor!
Ne sabır kaldı, ne de bu hicran gönlümü bıraktı!
Sakın gülme için için, o an gelecek kalbin için!
Sus konuşma diyor, boynumu büktürüyor!
Ne sermayem kaldı, ne aşkın ruhuma ulaştı!
Dile gelen, manaya meftun bırakırsa ne ala!
Ne taze bir çiçeksin, aşk ile süzüleceksin!
İrşada muhtaç kalbim ne hazan!
Bahara ermedi kalbim hazan olup gidiyor
Vefakar bir aşk-ı ihsandı, Prof.Dr. Necmettin Erbakan!
İnandım demiştim ve fakat farkındamıydım!
Kalbim niye figan ediyor, ruhum dinliyor!
Ömrüm sevmekten usanmadı, bizarlık yaşamadı!
Hangi zamanda kayboldum, umudu ne yaptım! Geçmiş yılları bir bir hüzün ve sü
Gönül sürur ister, kalp niye sahibini bekler! Lahza neden söz eder Hangi lis
Hangi ayağım çukurda, kalbim neyin farkında!
Ülfetin ne ar her nefesinde hasret kokar!
Niyetin akseder kalbine, serdettiğin o nefesine!
Bir dava-ı harp var içimde, gizlesem de!
Bin hüzünle ansam ve aşkınla anlamlaşsam!
Aşkların en güzelini anlatan sevdanın adısın!
Andım seni derinden!
Niye divane bülbül gibisin, gözyaşını gizlersin!
Nasıl Bir Hicrandı Şahit Olduğum Gözyaşları!
Hangi sabahın farkındayım, hala bir rüyadamıyım!
Bildiğiniz Halde Özellikle mi!
Siz Sessiz Kalamazdınız!
Şimdi Nerdesin Sen Söyle!
Yaprağın suhuletiyle nazar!
Ne söylesem de sen yine unutma!
Dil çaresiz gönül dirliksiz!
Yâd edeyim ve hasretle nefesleneyim!
Nasıl bekledim, yılları kalbim için derledim!
Bilmem ki ne vakit haberdar olacaktır canan!
Hasret kalbi ilhamdır, ruhi yâddır!
Ne garip feryat edersin a bülbül, titretirsin!
Ne günah işledim,ihsanı bilmedim, nasıl inledim!
Nefesin olsaydım, aşkına kansaydım!
Sevdasını yalnızlaştıran!
Ne firkatti meftun eden, gönlü vakfettiren!
Gülün Renginde Diken Hissedilmeli
Aşk, kalbe ram olan şandır, idrak farkındadır!
Temaşa!
Sen de git ey sevgili!
Ne sersen, ne söylesen!
Sen hüzünlenme giderim!
Sensiz renksizdir hayat!
Kimden insaf dileneyim, boynumu bükeyim!
Hicran ne söylerim, boyun bükeyim!
Şimdi sensiz neşesiz!
Gel perişan etme yar!
Onlarla bulduğum dem!
İnanmalıydım, hüzünle ağlamamalıydım!
Sensiz üzüm salkımların bakarken!
Neyleyim ki!
Gönül yarası!
İnanmalısın!
Sevgi, ruhu esir etmez, kalbi öldürmez!
Anlamadıkça mı inanacak ve yaşayacaksın!
Kimliğin müşahhaslığı!
Yürek içinde gizlenir aşk-ı suhulet!
Gam etmesem, derdimle yetinsem!
Lisan-ı hal, kalbi olmadıkça ne işe yarar!
Bilmem ki ruhun ne söyler, kalbin ah eder!
Nihan ettim kalbime, sen bilmesen de!
Sizin mefkûrenizle serencam!
Karanlığın izlerinde!
Ne diyebilirim sana!
Kurtulmalıyım, ruhuma eza veren prangalardan!
Siz sormakta haklısınız!
Hevesler kendi ikliminde güzeller!
Sizi gıyabınızda anarken!
İzler mi kayboluyor evet, gün ağarıyor!
Gönlüm hıçkırıktan arınıp, aşkın firkati yaşatacak!
Ömürden maksat heyhat!
Göz görür, kulak işitir, akıl neyi beklemektedir!
Kimdik!
Lisan hazan mı oldu bu ne efkar!
Beklerim gün be gün, kalbim hüzünle vurgun!
Gitmişti bir kere ellerimden!
Medeniyet dedik, zedeleştik!
Sol yanımın sızısı dinmiyor!
O an çıkıyor karşıma!
İşgal hesabiydi, o zulüm dinmedi!
İdrake ram olmak, hal-i meramı anlamaktır!
Yadettiğim ülfetin sessizliğinde!
Sesliğin zerkettiği aynada ki cemalinle!
Yâd etmeliyim, hıçkırıp inlemeliyim!
Sabrı şehretmeliyim, onu sindirmeliyim!
Ne söylenir o ana, içinden çıkılmaz zamana!
Takiyyeler azimeti karartan maslahattır!
Dinler misin!
Etmedim itibar, neden figan eder ki bu nazar!
Vefa gücün sahibine yönelmektir!
Bilesin
Bekleyerek tükenme!
Ne hata ettim, ülfetine yenildim!
Yürek yangını!
Seni anlayamazken!
Yürekte esince!
Nasip İçin Sukut Eylerim
Ruhun hazanlaşmadan!
Evet, sesiz kalır bazen lisan!
O sessiz yakarışların sancısıyla!
B i l i r m i s i n!
Kuşatan o esrarın nefesi bizar etmesiyle!
Toprağın kokan bağrında bir mülteci olmak!
Ülfet-i mefkurenizle sessizce dinlerken!
Umut aşktır ve sevdalaşan bir niyazdır!
Bir Sual İle Vecde Gelen Kalbin Ne Söyler
Hislenmek, gönül yaşını sessizce dökmek!
O an ve hissedilen bir zamandı bu hicran!
Güneş uykunda doğmasın, kalbine adansın!
Emenet-i nefes ki elbet sorulacak ve hesaplanacaktır!
Ne Gül ve Nede Bülbül, Yar artık güldür!!
Sabrın aşkını anlamak ve birgün sana açılmak!
Hazan niye ağlatır, kalbime sancı bırakır!
O ülfet nasıl bilinse ve kalpten zikredilse!
Aşk içinde Haktır, ne esaralıdır bu ölüm!
Bir canın, cananı adına dinmeyen nefesi!
Nasıl bir divana çıkıp nefes alacağım!
Tefekkürle an be an serinle, ahu figan etme!
Meğer ne gafletmiş, esireden bir halmiş!
Ruhum razı mı çarmıha, figanım duyulmasada!
Sanki deniz içimde, ahımla birlikte!
Ruhun firkatini bulmak, aşkı anlamak!
Naif kalbin hagi iklimdedir, hangi hal üzredir!!
Bir söze hacet kalmadan hissetmek, aşka bürünmek!!
Söyle hüzün içinde nefeslenen benmiyim!
Vecdin ne vakit aşk olacak, ruhun ferahlayacak!
Sukut ederim, sana neyleyim ey Yar!
Suskunlaşan ruhum ahuzar içinde!
Nasıl bir işaret taşlarıydı aradığım gerçek!
Hicran yine yanımda, yağan her yağmurda!
Aczi yetim aşikâr, firkatin için ağlarım!
Sezsizliğin vecdinde ki bir hasretin daveti!
İçimi üşüten, kalbime seslenen o gece!
Seni Unutmak, Kaybolan Yıllarda Solmaktır!
Nefes ki aşkın ulviyetine ram olan ardır!
Gün çekildi, hicran sessizce refakat etti!
Halin lal olan dili, ey hicranın firkati sevgili!
Ahım aşkın firkatinde, an be an umut içinde!
Duyma hıçkırıklarımı ve hicran içinde ki yalnızlığımı!
Gül sinesini açamaz, aşka sessiz kalamaz!
O ulvi vecdi kırmak, farkını anlamadan hazan olmak!
Ruhumun hicranı dinmedi!
Zihne hükmediliyor, kalbi lekeler ele veriyor!
Hangi varlığıma güvenir, hesabına serilirim!
Neden kalbim zikreder, ruhum refakat eder!
Bir lahza ki aşka ram, sevdaya meftundur!
Ayrılık her yanımda aşkı anlatan bir pusula!
Ruhum ne vakit kanacak, aşkın narıyla arınacak!
Gür hisli ve gür imanlı nefesler coşacaktır ancak!
Sinemi dağlayan, içimi burkan bir vedaydı!
Ruhuma gam zerkeden kurşuni sokaklarda!
Ne cemalini gördüm ne toprağında nefeslendim!
Hak ve hakikat adına her şey bu kadar aşikârken!
Ey hak bir çare zerk edip, kalbime nazar et!
Bilmem ki nerdesin, nasıl bir kalbin firkatindesin!
Ruhum bir gün nihayet bulacak, lahza anacaktır!
Nasıl sual edip, hicranıyla bedelleşmeliyim!
Farkına varmak ve senin halinde şevke kavuşmak!
Nedensiz ne var cihanda, nefes lahzaya muhtaç olunca!
Lahza çekilir o an, elden ne gelir ki ey zaman!
Evet, artık ne fark edecek, gönül sukuta çekilecek!
Neden anlatamadım sana ve susturan yalnızlığa!
Kalbizin sahibinin, umut içinde çoşan ruhun edebisiniz!
Erişmeliyim lahzanın lal olan lisanı haline!
Niçin mahrum bıraktın, bir kez olsun halimi anlamadın!
Hiç anlamadın, kaygılarınla yaşamayı bir marifet saydın!
Aklıma geldikçe içimi sızlatan bir acıydı!
Kalbimde bir güftesin, ruhummun dinmeyen esinisin!
Yadınla figan eden düşlerimin sürgün yaprağı!
Hasretin o korunu simene sessizce bırakan ey sevgili!
Evet bir nazsın, derin bir sızı ve hicranın şadısın!
Nasıl bir heyecan ve meraktı anılan tutkularımız!
Niçin korku duyarsın a gönül, aşkı anlamazsın!
Sabırla dinlemeliyim, ah u figan etmemeliyim!
Şaduman olan nefes aşkına ram olacak figandır!
Duygular mı alıp götürmemeli,idrak mi önemsenmeli!
Söz kifayet etmiyor, hal ise fark edilmiyor!
Bilmem ki meramım sualiniz için ne kadar kifayet edecek!
Kalbi olmak, luzüm etmedikçe konuşmamak!
Ruhun figanı niye dinmez, sineler huzura erişemez!
Görünmeyen bir sinsilik, talan ediyor serserilik!
Solmaya ram mıdır o ruhun, halinle anlamlaşacaktır!
Dilden düşmeyen ve hali ehilleşrieren aşk!
Nefesin müddetini bilmek ve sahibine aşkla yönelmek!
Meftun eden bir naif nefesin kalbi edep yadıyla!
Yazmak ve anlatmak isterdim, fakat!
İdrakin firkatini anala, asla ondan uzaklaşma!
Lahzanın kuşatan esrarında bir nefes alırken!
Kalp umut ediyor, ruhum hicrana erişiyor!
Sus, sakın konuşma, sadece dinle!
Ruhum firkatini diler, kalbim sessizce bekler!
Söyle hangi desisenin eşiğinde tutsağım!
Hazanın solgun rengiyle, yapayalnızım halimde!
Bir sine-i bedbinlik var içimde, hüzün nefesimde!
Ruhuma haz sunan, kalbimi unutmayan an!
Mor düşlerim soldu, kalbim sessizce burkuldu!
Sokaklar yılgın,insanlar bilmem ki niye çılgın!
Ne kadar yalnızdım, bir ömür hicranla yaşadım!
Her lahza sineme açık açık neler söylüyor!
Firkatin gözyaşlarımın ahuzarı oldu!
Ne vakit hıçkırığa kansam, yadınla avunsam!
Ey hak diyordun,ben ise gelip geçiyordum!
Hiç bakıp aldanma, ruhumun aç yanma!
Hicran içinde, kalbim bilmem ki hangi firkatte!
Aşk; ardır, edeptir, feyz-i anberdir,kirletme!
Ruhumda bir neşe var, ar sinemi yakar!
Vakti şahit tutmalı, vahdeti anlamalıyım!
Cahiliye zuhur ediyor,ruhum kederleniyor!
Nefsine esir olmadığın nispette hürsün!
Ruhumda bir neşe var, ar sinemi yakar!
Vakti şahit tutmalı, vahdeti anlamalıyım!
Yanmaktır efendim, biricik çaresi aşkın!
Nasıl yakarsam ve hakkıyla ansam!
Esarete sevk eden ne varsa yakın durma!
Söyle dualar hangi dilden feyz-i ümittir!
Bir bir düşüyor yaprak,aşk içimde ki fark!
Ateşi suçlama,ona mecbur edeni sorgula!
Firkatinle yetindim,hiç şikayet etmedim!
Kalbim ey aşk der, ruhum boyun büker!
Niye susmalıyım,hali anlamalıyım!
Gel vur dedim, birgün karşı mı geldim!
Divane eyleyen halin ve suskun melalin!
Nasıl yakarıp, halimi anlatayım!
Hatırla...kime söz verdin...unutma!
Mütebessim bir eda ile nazar ettim!
Aranma ve fakat nedenlerden de kaçınma!
Can, nefes alan,kalbini hiç tanımayan!
Sual eden nefesin o an ki halini anla!
Seviyorum seni derken...!
Haline eser mi oldum, vecdimi unuttum!
Ne vakit bir aşkla yanacaktır bu ruhum!
Türkçe olimpiyatlarını anarken!
Nefesin meramına ve şiarına ram olmak!
Yarab kime feryaf edip, içimi dökeyim!
Sukut ettiren hicranlar, hüzün eken acılar!
Derd-i mihnet tende bir hal bırakmıyor!
Hangi emel uğruna kaybolduk, farklılaştık!
Millete gitmek ve fakat hınca yenilmek!
Sevmek, senin o naif halinde fizilenmek!
Titrer bu yüreğim hangi lahzada gelsen!
Firkatine ram oldum,umudunla haşroldum!
Bir ah u zar içinde dem alınan hal ve ne izmihlal!
Mülkü yaratan,kalbinin firkatiyle ağlayan!
Sessizce niye içine çekilkir ve inlersin!
Tercihin, atin için bahtına biçtiğindir!