Yavuz Selim Han ve canyoldaşı Hasan Can,Mısır seferine çıkacakları gün kayıkla Üsküdar’a geçerler. Nedendir bilinmez Sultan, yoldaşına takılır:

- "Hasan Can kahvaltı yaptın mı?"

Hasan Can cevap verir:-
"Evet sultanım!"

- "Yumurta seversin değil mi?"

- "Evet sultanım!"

Aradan yıllar geçer. Yollar, muharebeler, insanlar, şehirler... Nihayet Mısır seferi biter, ve İstanbul’a gelirler. Şimdi yine sandaldadırlar. Ama bu kez yönleri Sarayburnu’nadır. Sultan ansızın Hasan Can’a döner:

- " Peki Nasıl bre?"

Cevap ışık hızıyla gelir:

- "Rafadan sultanım!"

Birlikte düşünmek, beraber hissetmek... ‘Hemhâl olmak’ denilen şey bu olsa gerek.