karanlık gecelerin kapısında bekleyip
yüreğimin isyanını dinliyorum,
ardı sıra dizilen sokak lambalarının
gecenin puslu yollarında duruşu
ve o çıkmaz sokakların
ümitsizliğe çıkışı gibi
değişmeyen kaderin resmini çiziyorum.
yokluğun ölümün diğer adı gibi
benden öte ne varsa
anlamsız duruyorlar bir köşede
huzursuz ve ürkek bakışlarım
her kaldırım taşının altında
ayak izlerini arıyor,
hayalin yansıyor dev binaların duvarlarına
her ağacın dibinde bitik bir sigara
son çırpınışlarını yaşıyor hayat dair.
acıyorum kendime
acıtıyor sana ait ne varsa şu yüreğimde,
hayatımın umarsız çizgisinde sendeleyip
yaslanacak bir omuz arıyorum
gözlerin gülüşün değil içimi ısıtan
ruhunun bende yarattığı sureti
bir ömür boyu taşımak
ve senden öte ne varsa
duyumsamak özüne kadar
hayatı sana katmak
ve yaşamak hayatı dibine kadar...

alıntı