Ben şimdi çok uzaklardayım
Dönüp seni kaybettiğim yerde
Tekrar görememekten korkuyorum,
Dönüp seni, benim kaybettiğim yerde
Can çekişirken görmekten korkuyorum,
Dönüp seni, senin kaybettiğin yerde
Başkasının bulmasından korkuyorum,
İşte sadece bu yüzden geri dönemiyorum..

Küskünlüğüm yok hiçbir zaman sana bilesin,
Çıkıp gelmesen de bir daha
Gönül odam hep boş, hep senin için
Ve seni yazmışım, seni kazımışım her köşesinde,
Gül bahçelerinde “gül”ler yetiştirilmiyor artık
Güneşi vurdular, kan akıyor aynalardan,
Bir “gül” yolculuğunun nihayetindeyim bilemedim
Her yokuşun bir inişi olurmuş bilemedim
Her açan “gül”ün bir gün mutlaka solacağını bilemedim
Hayat “tek hece”lik bir kandırmacaymış bilemedim
Bilemedim solmuş bir “gül”ün adının olamayacağını,
Bana hep “gül”den değil
Biraz da acıtan dikeninden bahsedin
Bütün “gül”lerini zaten ben yetiştirmişim bu dünya bahçesinin
Bir de dikeni varmış bilemedim..

ALINTI

Hoş bir şiir +1. :)