Gönülden
09-17-2009, 11:45
GÜNAYDINIM’ sın...
Fecri aydınlatan sözlerimsin sen...Karanlığın odalarına süzme ışıktır gözlerin..Ceplerinde hüzün taşıyan adamın avuçlarında sakladığı mavi bilyelerin içinde yaşayan can...Sen perdelerime düşen günaydınımsın..Sen yarım yamalak sözlerimin tamamlandığı yersin...Günebakan çiçekleri gibi yüzünü bana çevir..Soluğunu rüzgar, suskunluğunu bahar yaptım kendime..Gözlerinin sağnaklarındayım bulut bulut düşüyorum Yeşil Cennetin kuruyan topraklara...Kalem oluyorsun yüreğimde demlenen...Kahverengi gözlerim gibi kahve gözlerinle ısık dağıtıyorsun şehrime..Alnıma vuran ışıksın..Cünkü sen günaydınım, sen benim yaşamımsın sabahıma kanatlanan...
HAYATIM’sın...
Şeceresi hüzün olan adamın buzdan kalbine düşen hayatsın..Canıma can diye süzülen canânsın. Kanadında mutluluk olan baharlarsın sen...Gonca güllerle süslenmiş sabahların gülümsediği cansın sen.. Kaybettiklerimin ardından tek kazandığımsın..Bedeli ödenmiş acılarımı dudaklarındaki nefesle gideren şifâsın sen.. Bağrı yanmış ve susuzluktan yüreğimi kurumuş kıyılarıma dolan ve benliğimden aşıp yüreğimde çoğalan bitmez deryâsın sen..Yaralarıma kendi yarası gibi bakıp sökük yüreğimi Eyyubvâri sabırla mutluluk ekleyen, çöllerimdeki serabın tükendiğini bilip dudaklarındaki ab- ı hayat ile menzile giren Leylasın sen...Göğsümde her zaman övünç abidesi diye saklayacağım ömrü vefasın sen..Sen susuzluğuma düşen hayatsın..Bak çöllerim yeşeriyor..Dokun toprağa..Zamanın göğsünde elenmiş topraktan “ sen ” fışkırıyor bak..Dua dua filizleniyor kuru yapraklar..İçinde büyüttüğüm kız çocuğunu vakitsiz gömen adamın kuru dudaklarına sunulmuş ab- ı hayatsın...Sen benim gözlerindeki kendimi gördüğüm hayatımsın...Soluklandığımsın, nefes aldığımsın....
SABRIM’ sın..
Acıya minnet eden bir cocuğun ellerine tutuşturulmuş ekmek gibi bereketli yüzün..Su gibi aziz, hayat kadar elzem ve nefes kadar sonsuz bir cansın sen...Akşam kuytularında yalnızlığın ayak dibinde düşmüş benliğimin gözlerinde tekrar hayatı kazanmasıydı..Takâtim, dayanağım, sabrımsın sen..Soğuk ve yapay cocuklarla bastırılmamış cocuksu düşlerimin yeniden sabırla örülüşüydü yüzündeki tebessümler..Ezberimsin. evvelim , ezelim ve ebedimsin...Sebebim, nefesim ve ahirim..Sen, çaresizliğin ayak uçunda demlenen yüreğime armağan edilen sonsuzluk hediyesi..Sen, göğsümde taşıdığım eşsiz paye...Sen benim acıya dayanma gücüm, sen benim yüreğime işlenmiş sabrımsın
YOLLARIM’sın....
Umutsuzlukta kaybettiğim yılların geleceğe giden zamanısın sen..Tozlu yollarımsın sana uzanan...Adımlarımsın bastığım her izinde adını sayıklayan...Rüzgar koynumda sana geliyorum..Dudaklarımda senin en sevdiğin şarkı....Bir de bohçamda sevgi azığım...Kilitledim geçmişimi karanlığa...Ben sana koşuyorum..Hem de yalınayak...Bilirim ki yollardaki dikenlerin çıplak ayaklarımın kanamasından korkarsın sen...Dudaklarınla öpme sakın yollarıma serilmiş dikenleri..Bırak kanasın ayaklarım....Yollarımsın bâd- ı saba ile yıkanmış..Bulut bulut gölgelerinde ilerlediğim varlığının bayram arifesindeyim.. Sana kavuşmak, bir bayram sabahı... Toprak yağmuru sağarken dudaklarıyla sen benim vuslatımsın hasretin omuzlarına vurulmuş...Sen benim yollarımsın adınla onurlandırılmış..Gözlerini mavi ufuklara çevir..Toz bulutuyla sana gelmekteyim...Ellerimde mavi bilyelerim nefes nefese sana koşuyorum .Bekle beni..Daraldı zaman..Yaz yağmuru kadar mesafem kaldı sana..Geliyorum....Kaybolan yılların cilasız zamanlarından senin için yollara koyuldum..Zamansızlığın patikalarını geçmişken bir dağ kaldı aramızda...Üzüm bağlarından geliyorum sana..Az kaldı sevgili..Yollarımsın, adımlarıma ömür diye sunulmuş...
EmaneTim'sin
Baş ucuma dikildiğinde ıslanmasın gözlerin,İçin acımasın ,burkulmasın yüreğin
Yokum diye yanında olamıyorum diye İlk defa bugün ağlama yar,İçindeki acım dinmez biliyorum.Biliyorum bitmez hasretim,Kalbinde taşınması zor bir özlemim.
Ama yinede Sen bu gün ağlama yar…..Ben huzurluyum,mutluyum,Bu gün gülmen tek arzum.Rahat olsun artık yüreğin
Nolur bugün ağlama yar…..Seni düşünmeden emanet ettiğim.Beklide ruhumu taşıyan.Sözlerinde beni bulacağın.‘Hani şu küçük evler Cüce evi ‘ diye lakap takan,Yeryüzünde biri var artık
Gözleri tıpkı ben gıbı bakan
Ama nolur bügün ağlama yar..Tutmasada benim yerimi.Dindiremesede içindeki hasretimi.Hissediyorum O ben gibi sevecek seni
Sımsıcak ısıtacak tertemiz sevgisi yüreğini.Ama nolur bugün ağlama yar…….
Vazgeçilmezim'sin
Ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün
ne bir hafta.ne bir ay ve nede bir yıl
ben ömrümce tekbir gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün
.ne bir mevsim. ne bir zaman.ve nede bir tek an..
şimdi..bir nefes kadar yakınımda.ama binlerce yıl uzaklarımdasın
ruhumun her zerresinde ama..ebedi yokluklarımdasın
unuttum desem yalan.unuturum desem imkansız.
gözlerim bir tek gün kapanmadı ki hasretsiz
canımda.kanımda.tüm benliğim ve ruhumun türbelerindesin
katlanılmıyor seni elde bilip.bilmemezlıkten gelmek
vede hakkım olmayanı hakkımmış gibi haksızca sahiplenmek
bu ne ağır yük.umutsuz olduğunu bile bile seni sevmek.hangi sabırla güç bulayım.hangi teselliyle avunayım ömrüm damla damla gözyaşı olup toprağa düşerken
ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim..sadece o' bir tek gün' adım attığın her yeri hep aynı gün..aynı saatte dolaşıp duruyorum
elin değdiği her dalı..her taşı.tekrar tekrar koklayıp öpüyorum
biliyorum kavuşmak imkansız.bir çılgınlık yapıp bu dünyadan göçüp gitmekde var amma..
ya gidilen yerde seni görememek..seni duıyamamak.ve seni hissedememek korkusu yok mu...
yaşamak zulüm olsada katlanıyorum..azap olsa sabrediyorum.çünkü seni seviyorum
Sen yaşama gayem.var oluş nedenim
sen ezelimsin.sen ebedimsin.sen öfke duyamadığım.kin güdemediğim.diyemediğim çaresizliğim.vazgeçilmezimsin
Bereketim'sin
Sen ne zaman gelsen bana hep nimet getiriyorsun,bolluk ve bereket getiriyorsun…Sana gel her zaman derken bana bereket getirdiğin için değil…Senin sesini nağmelerini serinliğini özlediğim için…Ben sırf sen dün geldin diye televizyonu müziği kapattım,sadece senin o güzel huzur veren sesini duymak için ve sadece seni dinledim biliyormusun…Sen benim huzurumsun güzel seslim,sen benim bereketimsin,sen benim hem ağlayan hem gülen deli yüreğimsin…Gel benim güzel yüzlüm,gel benim güzel seslim bereketlim…Gelde bereketini,güzel sesini mutluluk çığlığını duyayım benim güzel sevgilim…Sen benim deli yüreğimsin…Hem kızıp yüreği yüreğine sığmayan,hem de hüzünlenip sıcak sıcak yüreğinden ağlayansın…Sen kadir şinas bilen, sen bensin…Bilyormusun benim güzel yürekli yağmurum…Ben senden daha deliyim
Fecri aydınlatan sözlerimsin sen...Karanlığın odalarına süzme ışıktır gözlerin..Ceplerinde hüzün taşıyan adamın avuçlarında sakladığı mavi bilyelerin içinde yaşayan can...Sen perdelerime düşen günaydınımsın..Sen yarım yamalak sözlerimin tamamlandığı yersin...Günebakan çiçekleri gibi yüzünü bana çevir..Soluğunu rüzgar, suskunluğunu bahar yaptım kendime..Gözlerinin sağnaklarındayım bulut bulut düşüyorum Yeşil Cennetin kuruyan topraklara...Kalem oluyorsun yüreğimde demlenen...Kahverengi gözlerim gibi kahve gözlerinle ısık dağıtıyorsun şehrime..Alnıma vuran ışıksın..Cünkü sen günaydınım, sen benim yaşamımsın sabahıma kanatlanan...
HAYATIM’sın...
Şeceresi hüzün olan adamın buzdan kalbine düşen hayatsın..Canıma can diye süzülen canânsın. Kanadında mutluluk olan baharlarsın sen...Gonca güllerle süslenmiş sabahların gülümsediği cansın sen.. Kaybettiklerimin ardından tek kazandığımsın..Bedeli ödenmiş acılarımı dudaklarındaki nefesle gideren şifâsın sen.. Bağrı yanmış ve susuzluktan yüreğimi kurumuş kıyılarıma dolan ve benliğimden aşıp yüreğimde çoğalan bitmez deryâsın sen..Yaralarıma kendi yarası gibi bakıp sökük yüreğimi Eyyubvâri sabırla mutluluk ekleyen, çöllerimdeki serabın tükendiğini bilip dudaklarındaki ab- ı hayat ile menzile giren Leylasın sen...Göğsümde her zaman övünç abidesi diye saklayacağım ömrü vefasın sen..Sen susuzluğuma düşen hayatsın..Bak çöllerim yeşeriyor..Dokun toprağa..Zamanın göğsünde elenmiş topraktan “ sen ” fışkırıyor bak..Dua dua filizleniyor kuru yapraklar..İçinde büyüttüğüm kız çocuğunu vakitsiz gömen adamın kuru dudaklarına sunulmuş ab- ı hayatsın...Sen benim gözlerindeki kendimi gördüğüm hayatımsın...Soluklandığımsın, nefes aldığımsın....
SABRIM’ sın..
Acıya minnet eden bir cocuğun ellerine tutuşturulmuş ekmek gibi bereketli yüzün..Su gibi aziz, hayat kadar elzem ve nefes kadar sonsuz bir cansın sen...Akşam kuytularında yalnızlığın ayak dibinde düşmüş benliğimin gözlerinde tekrar hayatı kazanmasıydı..Takâtim, dayanağım, sabrımsın sen..Soğuk ve yapay cocuklarla bastırılmamış cocuksu düşlerimin yeniden sabırla örülüşüydü yüzündeki tebessümler..Ezberimsin. evvelim , ezelim ve ebedimsin...Sebebim, nefesim ve ahirim..Sen, çaresizliğin ayak uçunda demlenen yüreğime armağan edilen sonsuzluk hediyesi..Sen, göğsümde taşıdığım eşsiz paye...Sen benim acıya dayanma gücüm, sen benim yüreğime işlenmiş sabrımsın
YOLLARIM’sın....
Umutsuzlukta kaybettiğim yılların geleceğe giden zamanısın sen..Tozlu yollarımsın sana uzanan...Adımlarımsın bastığım her izinde adını sayıklayan...Rüzgar koynumda sana geliyorum..Dudaklarımda senin en sevdiğin şarkı....Bir de bohçamda sevgi azığım...Kilitledim geçmişimi karanlığa...Ben sana koşuyorum..Hem de yalınayak...Bilirim ki yollardaki dikenlerin çıplak ayaklarımın kanamasından korkarsın sen...Dudaklarınla öpme sakın yollarıma serilmiş dikenleri..Bırak kanasın ayaklarım....Yollarımsın bâd- ı saba ile yıkanmış..Bulut bulut gölgelerinde ilerlediğim varlığının bayram arifesindeyim.. Sana kavuşmak, bir bayram sabahı... Toprak yağmuru sağarken dudaklarıyla sen benim vuslatımsın hasretin omuzlarına vurulmuş...Sen benim yollarımsın adınla onurlandırılmış..Gözlerini mavi ufuklara çevir..Toz bulutuyla sana gelmekteyim...Ellerimde mavi bilyelerim nefes nefese sana koşuyorum .Bekle beni..Daraldı zaman..Yaz yağmuru kadar mesafem kaldı sana..Geliyorum....Kaybolan yılların cilasız zamanlarından senin için yollara koyuldum..Zamansızlığın patikalarını geçmişken bir dağ kaldı aramızda...Üzüm bağlarından geliyorum sana..Az kaldı sevgili..Yollarımsın, adımlarıma ömür diye sunulmuş...
EmaneTim'sin
Baş ucuma dikildiğinde ıslanmasın gözlerin,İçin acımasın ,burkulmasın yüreğin
Yokum diye yanında olamıyorum diye İlk defa bugün ağlama yar,İçindeki acım dinmez biliyorum.Biliyorum bitmez hasretim,Kalbinde taşınması zor bir özlemim.
Ama yinede Sen bu gün ağlama yar…..Ben huzurluyum,mutluyum,Bu gün gülmen tek arzum.Rahat olsun artık yüreğin
Nolur bugün ağlama yar…..Seni düşünmeden emanet ettiğim.Beklide ruhumu taşıyan.Sözlerinde beni bulacağın.‘Hani şu küçük evler Cüce evi ‘ diye lakap takan,Yeryüzünde biri var artık
Gözleri tıpkı ben gıbı bakan
Ama nolur bügün ağlama yar..Tutmasada benim yerimi.Dindiremesede içindeki hasretimi.Hissediyorum O ben gibi sevecek seni
Sımsıcak ısıtacak tertemiz sevgisi yüreğini.Ama nolur bugün ağlama yar…….
Vazgeçilmezim'sin
Ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün
ne bir hafta.ne bir ay ve nede bir yıl
ben ömrümce tekbir gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün
.ne bir mevsim. ne bir zaman.ve nede bir tek an..
şimdi..bir nefes kadar yakınımda.ama binlerce yıl uzaklarımdasın
ruhumun her zerresinde ama..ebedi yokluklarımdasın
unuttum desem yalan.unuturum desem imkansız.
gözlerim bir tek gün kapanmadı ki hasretsiz
canımda.kanımda.tüm benliğim ve ruhumun türbelerindesin
katlanılmıyor seni elde bilip.bilmemezlıkten gelmek
vede hakkım olmayanı hakkımmış gibi haksızca sahiplenmek
bu ne ağır yük.umutsuz olduğunu bile bile seni sevmek.hangi sabırla güç bulayım.hangi teselliyle avunayım ömrüm damla damla gözyaşı olup toprağa düşerken
ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim..sadece o' bir tek gün' adım attığın her yeri hep aynı gün..aynı saatte dolaşıp duruyorum
elin değdiği her dalı..her taşı.tekrar tekrar koklayıp öpüyorum
biliyorum kavuşmak imkansız.bir çılgınlık yapıp bu dünyadan göçüp gitmekde var amma..
ya gidilen yerde seni görememek..seni duıyamamak.ve seni hissedememek korkusu yok mu...
yaşamak zulüm olsada katlanıyorum..azap olsa sabrediyorum.çünkü seni seviyorum
Sen yaşama gayem.var oluş nedenim
sen ezelimsin.sen ebedimsin.sen öfke duyamadığım.kin güdemediğim.diyemediğim çaresizliğim.vazgeçilmezimsin
Bereketim'sin
Sen ne zaman gelsen bana hep nimet getiriyorsun,bolluk ve bereket getiriyorsun…Sana gel her zaman derken bana bereket getirdiğin için değil…Senin sesini nağmelerini serinliğini özlediğim için…Ben sırf sen dün geldin diye televizyonu müziği kapattım,sadece senin o güzel huzur veren sesini duymak için ve sadece seni dinledim biliyormusun…Sen benim huzurumsun güzel seslim,sen benim bereketimsin,sen benim hem ağlayan hem gülen deli yüreğimsin…Gel benim güzel yüzlüm,gel benim güzel seslim bereketlim…Gelde bereketini,güzel sesini mutluluk çığlığını duyayım benim güzel sevgilim…Sen benim deli yüreğimsin…Hem kızıp yüreği yüreğine sığmayan,hem de hüzünlenip sıcak sıcak yüreğinden ağlayansın…Sen kadir şinas bilen, sen bensin…Bilyormusun benim güzel yürekli yağmurum…Ben senden daha deliyim