Benliğimi esir etmiş rıhtımına
Saniyelerle bordamı dövüyor zaman
Hüzün; gönlümde solmayan çiçek...
Ömür; menziller arası yolculuk...
Âşinası olduğum kıyılardan
‘Rıhlet’ deyip kalbimi kovuyor zaman
Saniyelerle bordamı dövüyor zaman

Mazimde ateş, âtimde duman
‘An’la akrep olup ruhumu sokuyor zaman
Yaprak dökümü: hicret...
Gurup vakti: göç...
Gizli bir dil gibi
Hep aynı hitabeyi okuyor zaman
Bir bilinmezlik tezgâhında
Nakış nakış ömrümü dokuyor zaman

Peşimde gezen gölge, kulaklarımda çınlayan ses
Aynalarda ‘dur’ çekip boğazımı sıkıyor zaman
İman; korkularıma liman...
Uyku; beyhûde bir kaçış...
Gizli kapılar bulup rüyalarıma
Anahtar deliğinden bakıyor zaman
Köprüsüz hayat ırmağında
Ömür olup akıyor zaman
Ömür olup akıyor zaman


Ali Osman DÖNMEZ

Hayatımızın şu gibi akıp geçen zamanları en güzel anları ancak bu kadar güzel anlatılıp dile getirebilirdi teşekkürler (+)

Ben teşekkür ederim.

Boşa giden 5 yılım..