![]() |
#1 |
![]() ![]() Züleyha! Önce tutkuyla, Sonra/sında aşkla ve aşkın da ötesine geçerek hayat-kader-irade dairesinde, varlıktan öte varlığı fark eden, bu fark edişle belâ ' yı Ask 'a ‘EyvaAllah’ diyen bir tevbekâr... * “Yusuf” yazdı Züleyha, sayfanın ortasına! Hala hitaptaydı kalemi,bir satır ileri geçemedi. Bir satır ileri geçsem hitaptan,dedi, yanacagım ! Ses verdi içinden bir ses: ”Yan o zaman, yan o zaman!” Züleyha devam etti: “Ah benim Yusuf’um, ah benim, ah /sen 'im, dedi, başka bir şey diyemedi. ” Züleyha Yusuf’a bir mektup yazmaya başlayınca “Yusuf “ diye başladı, ”Yusuf ” diye bitirdi ! * Gör/dü ki ! hitaptan öteye geçemedi ! Anla/dı ki ! ASk'ın namesinde ser-nameden öte kelam yok ! Ve Züleyha’nın lügatinde “Yusuf” tan öte sözcük yok ! * “Yusuf ,dedi, kelamım artık sen 'de hükümsüz.! Ama kelamımın hükümsüz kaldığı bu yerde beni küçümseme... Bil ki ! kelamdan da ötede sadece ah var, ah ki dünya o'nun üzerinde durur, gökkubbe o'nun hararetiyle döner..” Nazan Bekiroğlu (Yusuf ile Züleyha)
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|