![]() |
#1 |
![]() ![]() Gece'yi Severim... Yalnızlığı severim, sessizliği de!...Ve bu ikisini birleştiren geceyi de severim... Gecenin seslerini dinlemeyi de... İçimdeki seslerin sessizlikteki haykırışlarını dinlerim geceleri!... Arap saçına dönen iç dünya mı incitmeden taramaya çalışırım... İçimdeki kalabalıkları, layık oldukları yerlere oturtmaya uğraşırım... Ve ben geceyi severim, gecenin seslerini dinlemeyi de... Ayı ve yıldızları seyrederim dakikalarca... Bana uzaklıklarını ve bu uzaklıktaki yakınlığı düşünürüm... Sonra da bana yakın, ama benden yıldızlar kadar uzak olanları... En çok da dolunayı severim.. Kemale ermiş bir aşk gibidir dolunay!.. Ve hilali severim, sonunda mutlaka kamil olacak bir aşka atılan ilk adım olduğu için... Gözlerim yıldızlara takılır, hepsi göz kırpar sanki bana!... En parlak, en göz alıcı olanlar gülümser "Bize bak bizimle konuş." diye... Ama nedense benim gözlerim hep en soluk olanı arar... Bir kenarda utangaç, mahsun, sessiz duranları... Onlarla konuşmak, onlarla dertleşmek isterim... Sanki beni en iyi onlar anlarmış gibi... Ben EN COK Gecenin karanlığını severim, gündüzün çirkinliklerini örttüğü için ... ALıNTı
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|