Hz. Peygamber'in sosyal hayatın düzenlenmesi hususunda Kur'an kaynaklı bazı ilkeler ortaya koyduğu görülür. Müslümanların birbirleriyle kardeş oldukları, insanların birbirlerine karşı iyilik ve yardımda bulunmaları ve zulme karşı hep birlikte cephe almaları gibi prensipler bu ilkelerden birkaç tanesidir. Bunlardan ayrı olarak sosyal hayatın düzenlenmesine yönelik bizzat Hz. Peygamber'in tatbikî olarak ortaya koyup bütün müslümanları teşvik ettiği bir çok uygulama örnekleri de vardır. Zayıf-güçlü, zengin-fakir ayırımı gözetmeksizin tüm müslümanlara eşitlikle muamele edilmesi, Medine'de Ensar ve Muhacirler’in birbirlerine destek olma açısından İslam kardeşliğinin yanında daha somut bir kardeşlik müessesesinin kurulması, yardımlaşma ve hediyeleşme ile selâmı yaygınlaştırma teşvikleri bütün bu uygulama örneklerinden birkaçı durumundadır. Alınan bütün bu tedbirler ve ortaya konulan ilkeler hep genel anlamda uyumlu ve barış içerisinde yaşayan bir toplumu oluşturmak gayesine matuftur.

Diğer taraftan kişinin yakın çevresi olarak ifade ettiğimiz ailesi ve yakın akrabalarla ilişkileri de bu çerçevede önemli bir yere sahiptir. Cahiliye Arap toplumunda asabiyet ruhunun ortaya çıkmasına neden olan kabile taassubu, insanların aynı kabile ve kol içerisinde birbirleriyle olan yakın akrabalıkların oluşturduğu bir durumdu. Ancak bu, o dönemde olduğu gibi daha önceki yıllarda da önemli kabilevî savaşlara ve çekişmelere neden olmuştu. İşte Hz. Peygamber'in kabile içi ve yakın akrabalar arası ilişkilerde ortaya koyduğu örnek yaşam, o dönem kabile taasubundan kaynaklanan iç çekişmeleri bir kenara koyduğu gibi, aile ve akrabalarla olan ilişkileri daha makul ve meşru çerçeveye oturtmuştur.

Rasûlullah’ın aile ve yakın akrabaları ile ilişkilerini Ehl-i Beyt'i ile ilişkileri şeklinde de ifade etmemiz mümkündür. Zira, gerek Kur'an ve hadis temeline dayanan deliller, gerekse Ehl-i Beyt tabirinin Arap dili içerisindeki kelime anlamı bu iki unsuru da içerisine aldığını ortaya koymaktadır. Dar anlamıyla Rasûlullah’ın eşleri, çocukları, Hz. Ali ve torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'i içerisine alan bu tabirin, geniş anlamda müslüman olan tüm yakın akrabalarını da içerisine aldığı kabul edilmektedir.