SANA YAŞADIĞIM
 

Bir yoldur,derler ya hayata
Benim yolumun başında sen vardın
Yavaşça,her anı hissederek atmak istedim adımlarımı
Yağmurun altında,usulca el ele yürürken
Su damlaları değil,aşkındı beni sırılsıklam eden


Ama,korktum sıkılmandan
Hızlandırdım adımlarımı,tempoyu arttırarak
Oysa farkettim ki,sen çoktan başlamışsın uzaklaşmaya
Ben hızlanıyorum derken başlamışım koşmaya
Peşinden,sana yetişmeye çalışarak


Tam elini tuttum,ayağım kaydı
Tam yoruldum,tamam,dedim,yanımda belirdin
Bitti artık yeter,dedim,sevdiğini söyledin
Ne yapacağım diye düşünürken çaresizce
Kendimi,kalbimdeki sevgine bıraktım,delice

Bir kez bıraktım olmadı,
İkinci kez bıraktım anlamadın
Sürekli dönüüşm sana olan sevgimden değil
Geriye dönüp baktığımda sana,
Yapmadığım şu kaldı,dememekti


Ben "keşke" lerden ömrümce nefret ettim
Seviyorum ama keşke,
Keşke şunu da yapsaydım dememek içindi sana olan dönüşlerim
Sevgi varsa "keşke" olmamalı diyenlerden oldum hep
Kararsızlıkların,ne istediğini bilmemen bitirdi beni
Ve,severken bile git dedim sana,içim titreyerek


Sana kırgın ve kızgındım,evet,
Ama hiç nefret etmedim.
Çünkü,sen de bilirsin,ölüler nefret edemez


Beraberliğimizin son günleriydi,uçurumun kenarı
Sana git diyerek harcadığım son nefes,
O boşluğa attığım tek adımdı..


Seni gönderirken,ben o uçuruma atladım
Sen gittin,
Ben bittim..


ALINTI