" Zihninizde gizledikleriniz, zihninizle birlikte söner; ama verdikleriniz sonsoza kadar kalbinize akar.

"Ruhsal zekası güçlü ruh, zenginlikte nekadar sevinçli ise, fakirliktede okadar mutludur. Ona göre yaşamak dünya cennetin de koşmaktır, ölmek ahiret cennetinde uçmaktır."

"Ruhsal zeka, sizin sınırlı gücünüze değil, sizinle olan sınırsız güce dayanmanızın yoludur."

"Kendi gücüne dayanan endişelenir; Yaratıcının gücüne dayanan ona güvenir."

" Düşünce dünyası dar, duygu dünyası geniştir. Duygu eğer akılla işbirliğine girerse, bir kişinin hayatına bin kişilik hayat sığabilir. Duygu, ruhun elidir ve ruh, maddeyi şah damarından çekip sürükler."

"Başarının sırrı, çaresizlik sınırının ötesine geçebilecek kadar ısrar edebilmekte gizlidir."

" Yenilen ısrar edemeyendir. Çünkü mücadele devam ettiği sürece yenilgi yoktur."

"Dünya hırs gösterenlerin sırtında, kanaat gösterenlerin ayaklarının altındadır."

"Eğer içimizdeki çekirdek inanç, gerçek inanca dönüşebilseydi yaratıcımızı hatırlamanın kalbimizde yaşatacağı duygu patlaması göğüs kafesimizi çatlatırdı."

"İman her an meyve veren bir ağaç, düşünce ise kök salmaya çalışan çekirdektir."

"Allah'a, kabul edileceğine kesin şekilde inanmış olarak dua edin. Şunuda bilinki, Allah kendisinden gafil ve başka işlerle meşgul bir kalbin duasını kabul etmez."

"İnancını kullanan, Evrenin Sahibinin ışığına sığınır; mantığını kulanan kendi ışığıyla yetinir."

"Bir insan ruhunda olup bitenleri değiştirdimi, fiziğinde olanlarıda değiştirmek zorunda kalacaktır."

"Maddeye hükmeden bir inanç düzeyi vardırki, bilinçli tekrarlanması güçtür, ama, mümkündürr."

" Yenilen ısrar edemeyendir. Çünkü mücadele devam ettiği sürece yenilgi yoktur."
Bu ve benzeri cümleler doğru bildiğim şeyleri kırıp döküyor.
Doğru yaklaşım bu mu yoksa yani "tekke edebiyatıyla" öğretildiği üzre kaşığına çıkana razı olmak mı ya da başka birşey mi bilemiyorum..