Kaynak dinihikayeler android programı
*Hz. Ali (r.a) : Resulüllah(s.a.v)buyurdu ki:
"Sekiz Cennetten şöyle ses gelir'Ebu Bekir! Sevdiklerinle birlikte gel, hepiniz Cennete girin."
Hz. Ebu Bekir (r.a.) : Resulüllah(s.a.v)buyurdu ki:
"Ben bir ağaca benzerim,Fatıma bunun kökü,Ali gövdesi, Hasan ve Hüseyin meyvesidir."
Hz. Ali (r.a) : Resulüllah(s.a.v)buyurdu ki:
"Allahü Teala Ebu Bekirin kusurlarını affetsin. Çünkü O kızı Aişe'yi bana verdi.Hicrette bana yardımcı oldu.bilal-i Habeşi'yi, benim için azad etti." Resulüllah(s.a.v')in iki sevgilisi, kapıda konuşurken, dinliyordu Hz. Aliye buyurdu
-Ey kardeşlerim Ebu Bekir ve Ali! Cebrail (a.s) dedi ki, yerdeki ve yedi kat gökdeki melekler sizi dinlemektedir.kıyamete kadar birbirinizi övseniz, Allahü Teala yanındaki kıymetinizi anlatamazsınız.
*Resulullah'ın(s.a.v): hx ali ve hz ebu bekire Allahü Teala ikinize yüzbinlerce rahmet etsin. İkinizi sevenlere yüzbinlerce rahmet etsin düşmanlarınıza da yüzbinlerce lanet olsun, buyurdu. Hz. Ebu bekir Sıddık dedi ki:
-Ya Resulallah(s.a.v) Ben Ali kardeşimin düşmanlarına şefaat etmem. Hz.Ali dedi ki:
-Ya Resulallah(s.a.v) Ben de Ebu Bekir kardeşimin düşmanlarına şefaat etmem ve başını kılıç ile bedeninden ayırırım. Hz. Ebu bekir Sıddık(r.a):
-Ben, senin düşmanlarına Kevser havzından su vermem, buyurdu. Hz. Ali de: -Ben, senin düşmanlarını Sırat üzerinden geçirmem, buyurdu. Hz. Ali (r.a.) ve Hz. Ebu Bekir (r.a.) taraftarlarının ve düşmanlarının kulakları çınlasın.
Allah dostlarının talebesi... hocalarına arzedip:
Efendim, şu kadar lborcum var idi. memlekete gidip öder gelirim, dedim. Biraz sabret, geceler gebedir, buyurdular. memlekette, "borçtan kaçtı" sözleri gelince Hz.Üstadın sözü yine
Geceler gebedir. Oldu bir gün sonra
nerden vereceksin bu parayı? diye sual ettiler.
Efendim, babamdan kalma bağım var, Onu satıp veririm, dediğimde Hz.Üstadın rengi değişti. mübarek gözleri buğulandı. Ve ... şu sözler döküldü: kardeşlerimizin evini satmak değil iki etmekle mükellefiz. İkinci gün ..... bir tüccar ödünç para verdiler. ödedim.
Haşir meydanındaki insanlar, ebede uçmak için sabırsızlanıyordu. Peygamberler, şehitler ve velilere zorluk yoktu. diğerleri, "elli bin sene sürer" denilen bu yolu, dünyadaki hayatlarının karşılığı ile aşmak durumundaydı. Her insan, sevap ve günahlarını hesaplarken, sermayeleri yetmeyen gençler gözcülük eden meleğe başvurarak:
Bizler dünyada yarışmaya katılmıştık!. dediler. gayretimize karşılık araba istiyor ve zorlu yollar aşmayı planlıyoruz.Melek, Yanlış şeye dokunmuşsunuz!. Sizin arabanız, o yolda gitmez!.
Gençler, Şuradaki insanlarda bir şeylere dokundu Ama şimdi Cennet'e uçuyorlar.Evet!.. dedi, melek. Onlar da dokundular. Hem de günde bir saatçik.
gençler. Oysa bizler günler boyu çekmedik elimizi. Uyumadık, aç kaldık, . Peki onlar nelere dokundularSeccadeye!. dedi melek. Küçük bir seccadeye. Şimdi ise onlarla uçuyorlar.
|