EFSUNLU ZAMANLAR
Titrek bakışlarımda telaş üzere bir gün
Kaybettiğimiz tacı bulur muyuz hülyada
Çatlayan tomurcuklar bilmem verir mi sürgün
Ya hep var olacağız yok olacağız ya da...
İsyan yok vakitlere; sebep biziz her şeye
Vuslatına erecek yurdunu yitiren kuş
Yitik duygularımız umut bağlar bir şeye
Işığa doyar her yer sinsice ötmez baykuş
Bir zaman çıkılacak en naif duygularla
Korku dehlizlerinden muştu limanlarıma
Gizemini yitirmiş, yok olmuş kaygılarla
Bir mana yüklenecek çarnaçar anlarıma
Hicran peteğimdeki hüzünlü bir gülüştü
Gözlerimden akan yaş pasları temizledi
Gecenin zifirinden suya yakamoz düştü
Göğe yükseldi ruhum öteleri izledi
Bu efsunlu iklimde her şey mana bürünür
Zaman ve an fark etmez yol alırken seferde
Kristal bir fanusta her şey ayan görünür
Açılır günden güne gözlere inen perde
Yaşar BEÇENE
|