GÜL-Ü MUHAMMEDİ
Seni anan bir gönÜlde ne acı ne de tasa olur,
O kokunu duyan insanın içi gÜl gÜlistan olur,
O gÜl yÜzÜn kalbimiz de açar gonca gÜl olur,
Sen kalplerimize girince cennet bahçesi olur.
Sen mahzunsun hakkın ile seni tanıyamadık,
AllahÂ’a götÜrdÜğÜn o yolda sağa sola saptık,
AllahÂ’a kul, Ümmetin olmaya layık olamadık,
Şu yalan dÜnyanın çamurlarına yuvarlandık.
Sen karınlıkları aydınlatan o sabah gÜneşisin,
Sen insan oğluna bahar mevsimini getirensin,
Fani insana ebedi mutluluk mÜjdesi verensin,
Sen Ümmetinin ötelerde,kurtuluş mÜjdesisin.
Ey gÜzeller gÜzeli ey gÜzelliği ebedi efendim,
Ey sevgili en sevgili kalbime derman efendim,
Ey karanlıklarımı nurunla aydınlatan efendim,
MÜcrimi Ümmetine kabul eder misin efendim.
|