AĞLAMAYI SAKIN UNUTMAYIN
Siz ağlamanın ne olduğunu biliyormusunuz ..
evet ..evet hıçkırıklarla ağlamaktan ve gözlerimizden dökülen yaşlardan bahsediyorum ..
Ağlamak;
Rahmandan kuluna bir armağan, bir rahmet!...
Ağlamak;
İçteki sıkıntıları dışa atmaktır... sıkıntılardan arınmak,psikolojik olarak rahatlamak !...
Bazen sevgiliye naz! Bazen sitemdir! Bazen de hiç anlaşılamamaktır...
Bazen pişmanlığın bazende merhametin ifadesidir .
Çoğu zamanda ruhumuzda esen kasırgaların bir süre iç çekişleriyle ağladıktan sonra dinmesidir....
Ağlamak;
Kaybedilene ağıt! Hüznün ise doruk noktası...
Resulün kaybettiği oğluna hediyesi ...
Ya ResulAllah! Sen de mi? Dedirten inci taneleri...
Bazen Rabbe yöneliş!...
Bazen af dileme,Bazen acının inci inci dışa vurumu! ve bazende yürek yangını ile içten gelen pişmanlığın ifadesidir...
Bazende çok daha ağır ve kabullenemediğimiz acılarda yürekten gelen o engellenemeyen haykırış..
Adeta acının yıkanması... toprağa karışıp yok olması...
Bazen sevincin gözlere yığılması, ardından göz pınarlarından süzülen taneler...
Yürekte sevinç fırtınaları koparken, gözlerin mahzunluğu!
Söylemek !hissettiklerini ifade etmek insana uzakken, süzülen damlalarla bunları tek tek yazmak hemde yüreğinin ta derinlerinden!
İçteki gök gürültüsünün adeta yağmuru davet edişi...
Yakubun Yusu fa özleminin ifadesi!... Net, yalın, riyasız hiçbir kelime telaffuz etmeden tüm çıplaklığıyla, yürekteki
duyguların ifadesi...
Ve ağlayabilmek;
Gece yarısı mahlukat uyurken, seccadesinde Rabbine huşuyla yönelmiş, alın secdede, Rabbi ile buluşmanın doruk noktasında...
Bir müminin gözlerinden süzülen damlalar! Belki de diğerlerinin kurtuluşuna bir sebep!...
Rabbinden rahmet olarak....
Bir annenin yavrusuna özlemi, hasretinin ifadesi!...
Duygular yumağı içindeyken kalbin birden infilak etmesi veya yüksek yamaçlardaki karların çığ ile aşağı yuvarlanması gibi durdurulamayan duygular birikiminmin dışarı yansıması.
Ve gözyaşı;
Rabbinden rahmettir mü-mine!...
Bir tesellidir anneye! Sevgiliye sığınak! acizler için ise yardım çağrısı...
Mecnundan Leyla ya kalan son hatıra!...
ve Resul-den ümmetine şefaat için merhamet !...
Ağlamak kimilerine göre zayıflıktır.
Peki neden ağlamamız gereken anlarda; yumruklarımızı, tırnaklarımız avuçlarımızı kanatıncaya kadar sıkar, boğazımızdaki düğümleri yutkunarak gidermeye çalışırız?
Neden kaçırırız buğulanan gözlerimizi başkalarından?
Bakın ben ağlıyorum işte! Utanmıyorum kimseden...O kadar içime akıttım ki gözyaşlarımı!...Artık zapdedemiyorum içimdeki çağlayanı....
Ağlıyorum içimi acıtan kalp kırıklıklarım için
Ağlıyorum istemeden de olsa kalbini kırdıklarım için
Ağlıyorum unutulmaması gerekenleri unuttuğum için
Ağlıyorum beni unutanları unutamadığım için
Ağlıyorum yaklaştıkça uzaklaştıklarıma
Ağlıyorum tanıdıkça çirkinleşenlere
Ağlıyorum kıymetini bilemediklerime
Ağlıyorum sevsem de yüz bulamadıklarıma
Ağlıyorum ziyan olan yıllarıma
Ağlıyorum bir ömür ağlayamadıklarıma,
ve ağlıyorum.. bu güne kadar doyasıya ağlayamadığım için.....
Göz yaşlarım bu gece biter mi ?
Ruhumdaki kirleri yıkamaya yeter mi ?
Kalbime gün doğarmı bu sabah acep ?
Yoksa böyle gelmiş yine böyle gider mi ?
Duyarmısın göz yaşlarımın sesini yarab ?
Bu yaşlar günahlarımın diyetini öder mi ?
Rabbim hepinizi dilerim sevinçten ağlatsın ... Hüzün ,acı,elem ve kederler sizden uzak olsun. ;)
|