Ağlama Gözyaşların Hedef Şaşmaz Hançer Gibidir ...
Karanlık Zifiri Karanlık
Yükseklere tırmanır yüreğim
Yüreğim ki bataklar içinde batak
Duvarlarda sürgündür gölgem
Aynadaki hayalim benden çok uzak
Her gece ayrı bir hüzün çöker üzerime
Sis duman gibi kaplar dört bir yanımı titrerim
Ah meçhullerde kaybolmuşum
Ya beni bana ver ya da kopar şu efkarı içimden
Yorgunum, uslanmaz bir kaçağım
Mahkum edilmiş bir sevdanın tenhasında
Bakma başımın dikliğine
Ezikliği derindir her bir uçurumdan
Karanlık, el yordamıyla bulduğumuz sevdalar kaçak
Gözlerimde yaşanmamış yarınların hasreti savurur
Bir yandan zemheri bir soğuk
Bir yandan mahşer ateşi kavurur
Ağlama gözyaşların hedef şaşmaz bir hançer gibidir
Saplanırda yüreğime sakladığım sevdama
Parçalandı bulutlar demek ki yağmurda yağmayacak
Ne hasretin dinecek ne ateşim sönecek
Ey vah ey vah
Sızıntısı var içimde
Nefesim daralıyor içim içime sığmıyor
Söyle gülleri neyleyim
Gözlerim güzelliğe sitemkar
Nağmeleri neyleyim
Gönlüm ezgilere dargın
Acaba tekrar toplanır mı bulutlar
Bir sel akar mı başımdan aşağıya
Diner mi bu çılgın ve hoyrat fırtına
Karanlık her yer zifiri karanlık
Lambalar yanmış kime?
Ay doğmuş kime?
Perde,perde kapatılmış üzerime hayat
Ve ben zirvesinde tepenin
Everest değil bu hasret dağı
Sımsıcak bir bakışın bir dokunuşun
Bir tatlı sözün kölesiyim,
Şimdi bu yalnızlık simdi bu sessizlik
Simdi bu kahir olası geceler yeter bana
Ben şairim,
Yalnızlığın yaşanmamış sevdaların
Dokunulmamış güzelliklerin şairiyim
Ah kilim gibi dokurum sevdamı
Sanma iptendir kilimim sanma motiflidir
Yüreğime saplanmış milleri nakşederim kilimi
Gözlerim kapalı açsam ne olacak ki
Karanlık zifiri karanlık
Lambalar yanmış kime?
Güneş doğmuş kime?
İçim ah içim karanlık
Bir ömür bekleyeceğim
Gerekirse bir ömre de bin ömür daha ekleyeceğim
Kör olayım gözlerim ayrılırsa yolundan
Ellerim kırılsın senden başkasını tutarsam
Benim kaderim bu gülüm
Dikenler içinde kalıp ağlamak kaderimdir
Yeter ki sen ağlama
Bırak beni hasretlere savrulayım
Yerden yere vurulayım
Gözlerimde aşkını yakayım, yanayım
Geceler benim olsun yalnızlıklar benim
Güneş doğsa bana ne
Karanlık zifiri karanlık
Yalnız kalmışım dünyanın bir ucunda
Elde avuçta ölüm
Geride boşa yasanmış bir dünya
Geride koca bir derin boşluk
Gelsen ne olur görsen ne olur
Ben hayatimi yaşadım bile
Söyle ölsem ne olur
Geride kalan bir sevgili yarim
Kokusunu alamadığım
Doya,doya kucaklayamadığım
Korkmadan sevemediğim küçük bebeğim
Geride kalan uzun bir çölün, uzun bir yolun
Uzun bir hasretin dorukta kalan noktası
Ve iste ben bulutlara adını kına yazdığım
Suriye kenarlarında ömrümü adadığım
İste ben güneş doğsa kime
Karanlık doğsa kime
Hasretinden yana,yana, yüreğim döndü kora
Ateş cehennem olsa ne ola
Eğer yolun sonunda ayrılık varsa
Ateş cehennem olsa ne ola
Her şeye rağmen bir umudum vardır
Kavuşmanın umudu
Gözlerinde beni görmenin umudu
Şimdi bir umudumda sende yarınlarımda
Belki de mutluluklarımda
Sen görmesen de duymasan da
Ben hasretinden ölürüm sana canim feda
Karanlık zifiri karanlık
Her yer karanlık
Lambalar yanmış kime?
Ay doğmuş kime?
Yıldız kaymış kime?
Ey yar unutma ben yanarım senin için
Hem de büyük bir zevkle
Alıntı...
|