[çağlar]

Ne olduğumun ,kim olduğumun nereye gittiğimin ne önemi var.

Aklımı, gönlümü yalan bir sevdada yitireli çok oldu, ondandır bu kimliksizliğim..

Yolu sevda durğıindan geçen herkes gibi,

Çogu zaman firari bir kaçak kimliğine bürünürüm,

Ve ben kendimi;
Bir damla gözyaşını emaneten bir yüreğe birakmiş,meçhul bir yolun yolcusu diye tanımlarım
Yolu puslu,
Azığı ızdırap,
Heybesi kırık düşlerle dolu…

Sağımda korku,
Solumda endişe,
Yürüdüğüm yol üryan,
Ümit,batan bir güneş gibi
Nerde kimde kaybettiğimi bile bilmiyorum benliğimi
Peşi sıra ardımdan gelen gölgemde saklı belki yitirdiklerim
Bir benlik...bir gölge..bir yitirilmişlik…

Biraz dursam,
Bir nefeslik yaşam çeksem yüregime,
Gözyaşlarimdan bir yudum içip susuzluğumu gidersem,
Tekrar yol alsam yarılanmış bir ömrü nihayete erdirmek için
Uğruna hesapsızca harcadigim zamanların bedeli olsun

Bu son dileğim…













Sessiz bir çığlık atacağım birazdan içimdeki dehlizlere,

Duyarsan ortaya çık,

ki sen duyarsin beni…

Celladim olmana izin verecegim,sadece kısa bir mola ver,içindeki iyi tarafin hatrina
Hatıralardan bir demet yap,salıver usulca bir rüzgar ile üstüme
Kendimden, yasamaktan geçtim,lakin;
Heybemdeki kırık düşlerin, çocuksu ağlamalarina dayanamıyorum,anla ne olur...