[Gölge]

Hadi git..--


Hiçbir GÜZEL senin kadar yakışmadı alın yazgıma..


Ama başaramadık bu sevdayı yaşatmayı..


Başaramadık işte..”


Hadi git sevgili..


Rüzgara karşı savaşmayı bırak…


Hadi git..


Dağlar devrilmişken omuzlarıma, yalnızlık düşmüşken sokaklarıma git..


Git diyorum sana.. Kapıyı biraz arala ve git..


Bana verdiğin ne varsa her şeyi topla ve git..


Esrarengiz masal prenses misali


Bekletme ”seni” bekleyenleri…


Bekletme kapımda beni sonsuzluğa gömecek yetim kelebekleri…


Hadi git..


Her harfine ölümler beğendiğim adımı dudaklarımdan sökerek git..


Bana çıkan tüm sokakları sil adres defterlerinden..


Yaşayıp da kendi yüreğine bile ispat edemediğin bu sevdayı


“mutluluk bakiyelerden” düş gayri..


Gözlerime demir pervazlardan ölüm göz kırpıyorken durma git …


Hadi git sevgili...


Adınla başlayıp adınla bitiremediğim cümleler kadar yalnız bırak beni..


Durma karanlıklarımda, durma hatıralarıma..


Git sadece..


Bırak hayat boyu sensizlik yerine ölümler diz çöksün ayak dibime…


Bırak günahların dökülsün soğuk ellerinin gezindiği kücük avuç içlerime..


Hadi git sevgili..


Biz seninle rüya olmaktan öteye geçemedik..


Hiçbir zaman acıyı sırtlanıp mutluluğa gülümsemedik..


Hadi git…


Dudaklarında daha fazla kanamasın pişmanlıkların.


Daha fazla ağlamasın hatıraların..


Hadi git sevgili..


Hadi git..


Çıktığın kapıdan ölüm gelsin ayak uçlarıma..


gözlerin mapusluğum, yüreğin sonsuzluğum olsun..


Hadi git…


Durma sabahı olmayan karanlıklarımda..


Daha fazla üşütme ellerini karı, boranı eksik olmayan kışlarımda...


Daha fazla bekleme yamalı cümlelerimde.


Git diyorum sana.. Git..


Beni “ bana“ bırakma…


Hadi kapıyı arala ve git..


Kapat tüm ışıkları..


Ve git hadi..


Çıktığın kapının ardından ölüm gelsin gayri..


Şimdi git…


Unut ismimi…


Seni hiç sevmediğimi farz et…


Bu sevdayı hiç yaşanmamış kabul et..


Demir kapımı “ölüme“ arala ve sessice git…


Git diyorum…


Sadece git…


Ardından ölüm gelsin ayak uçlarıma..


Seni severken “ölmenin gururunu“ yaşasın bu yürek…


Çünkü; sen benim,


Ölüm ile hayat arasına çizebildiğim tek


mutluluğumdun ....