uyanık fare
Uyanık Fare
Uyanık fare aptal kediyle arkadaş oldu. Fare kediye,
- Valla kedi kardeş, ben sana bakıyorum da senin aslandan hiçbir farkın yok! Acayip benziyorsun... dedi.
Kedi pençelerini inceledi, gözlerine baktı gölde, kulaklarını kontrol etti... O gece sabaha kadar uyuyamadı. Fare haklıydı. Belki de o kendi gücünün farkında olmayan bir aslandı. Ertesi gün erken uyandı. Fareyi de yanına alıp yola koyuldu.
- Madem ki ben bir aslanım, şu ormanı bir dolaşayım da herkes beni görsün! Dedi.
Gezinirken bir de baktı ki uzak ağacın arkasından bir köpek ipini koparmışçasına kedinin üzerine geliyor. Kedi sesini yükseltti:
- Yavaş ol ey köpek. Beni tanımadın galiba, ben ormanların kralıyım.
Köpek gülümsedi.
- Sen kral değilsin. Babam öğretti: Kral, kral oluğunu söylemezmiş. Biz onu görünce anlarmışız kral olduğunu, dedi ve saldırdı kediye.
Köpek kediyi boğazlarken, uyanık fare “Pişşşt!” dedi. Kedi sese baktı.
- Ama kedi kardeş, Allah için çok benziyorsun. Şu gözlere bak! Dedi.
Kedinin aslanınkine benzeyen sol pençesi öne doğru uzanmıştı. Aslana benzeyen gözleri fareye bakarken kapandı. Fare bir daha “Pişşşt!” dedi. Kedinin aslana benzeyen kulakları duymadı bu sefer. Fare gülümsedi.
KASHNA
|