ÜLKÜDAŞ
Bir leyle-i kadirde düşen din için yere,
Şu matemli kalbimden, o ülkücü şehide…
Saldırtmadın sağ iken mübarek mağbedine.
Uzanan el kırılır bu kutsal dine!…
Yemin ettik ülküdas, yolumuz yolun olsun,
İmansız alçaklardan zafer kimin haddine?
Bakma gözlerimize, gözden değildir o yaş,
Neden ağlayalım, ölmedin ki Ülküdaş’..
Övmeyeceğim seni, çünkü övgü az sana,
Sen ki bayrağın gibi, boyandın bir al kana.
"Düğün gecesi" demiş bu ölüme Mevlana
Bir leyle-i kadirde kavuştun sen Mevla’na
Omuzlarda gitsede albayraktaki naaş
Sana öldün diyemem, ölmedinki Ülküdaş.
Seninle din yolunda, olmuştuk biz yoldaş.
Sen bizi geçtin ama, yetişiriz Ülküdaş
Ne tez geldi yiğidim, genç yaşta sana hazan
Şehide su ısıttı, aklaştı kara kazan.
Sen borcunu ödedin sıra bizde Ülküdaş"..
Şimdi senin dinini bu emin eller bekler
Atom atsalar bile, YARADANI kim terkler?
Ama ne var ki böyle ürüyecek köpekler
Sen şehit oldun yigit, onlar geberecekl
|