Mevsimin ilk karı düştü bu sabah İstanbul
Sevdanı adımladığım kaldırımlarına
sensiz ülkenin...
Zaman elveda diyor
bir buse kondurup bakışlarına
Sensiz gelen bu ikinci bahar bitiyor
Gözyaşının ayrılığa düştüğü bu anda
Bu sarı yapraklar yine sensiz dökülüyor...
Ramazanî bir esinti girer
gurbet kapılarından içeri
Gözlerim senin göğünde arar hilali
Şaha kalkar duygular İstanbul
Adın Ramazanla anıldığından...
Desem bir iftariyelik selam göndersen
Bilsen ki biri var istanbul
Sensiz iftar, sensiz sahur,
sensiz Ramazan eyleyen....
Adın gönlüme bir bayram sızısı serper inceden,
Tahayyülü dahi çiledir o anın
Sen orda olsan da
uzat ellerini İstanbul
İçimdeki çocuk koşarak gelecek
Öpecek ellerinden
İşte o an martılar susacak
dalgası dinecek denizlerin
Buruk bir beste başlayacak
derinden derinden...
Süheyl Ahmetoğlu