[siyah gül 07]

Müntesip Nickli Üyeden Alıntı

Bos ve anlamsız bir hayatı yaşarken ansızın karşılaşır insan sevgiyle . Artık baharlar başka güzeldir,çiçekler daha bir canlı ağaçlar daha bir yeşildir,gitmiştir artık kasvetli bulutlar kalkmıştır gözdeki sararmış solmuş perde ! Sular can verirken hayata ,can suyumuzu alırız sevgilinin sözlerinden yavaş yavaş ! Artık iyice alışmışızdır daha önce bilmediğimiz ve aklımıza geldiğimizde nasıl yaşadıgımıza şaşırdığımız günlerde hiç tatmadığımız güzelliklere ! Tam doymuşken sevgiye aklımıza gelir her nimet zıttıyla bilinir sözü elimizdeki bardak düşer,gözlerimizde ki ışık söner , tüm güzel sözler düğümlenir bogazda ve kalp artık sendeleyerek atar.Bunun tek sebebi sadece hayatımıza anlam yükleyen sevginin yokluğunun düşüncesi ise sevgilinin yokluğu nelere gebedir ? Bunu İlahi aşk'a endekslemek ise başka güzeldir . RABBİM cümlemize Yaşatsın !

Aşk korkuya peçe ,
Korku Aşk'a perde.
Allah(c.c)'tan nasıl korkmaz,
İnsan O (c.c)'nu severde !

Payalaşım için Teşekkürler ( +1 ) !

bu yorumun üzerine söylenebilecek söz yok + 1 :-*
çok teşekkürler okuduğunuz ve yorum yaptığınız için :-[