[GİZLİ_ŞAİR]

Bebek yüzlü bir sokakta yokladım geceleri
Çekip içime duman duman kokladım geceleri.

Sustu sesi içimde siyah beyaz şarkıların
Sustu gece, sustu şiir, sesi yok korkuların.

Buğulu camlarda içine kapanık perdeler
Emanet düşlerin eşiğe düştüğü yerdeler.

Oysa ben yağmurları hep sesinle duyuyordum
Düşlerimi dizime koyup, hayalinle uyuyordum.

Şimdi, içimde büyüyen gecenin kurgusu var
Vakitsiz sızıların hiç bitmeyecek şarkısı var.

Sen hep siyahtın... Asildi, suskundun gecelerce
Öylesine derindin, denizler kadar denizlerce...

Sen. Siyah kadar alımlı, bebek gibi tenimdin
Sen siyah kadar narin, siyah kadar benimdin

Bir şehrayin akşamda yitirdim uykularımı
Amâ kaldırımlarda bitirdim duygularımı...

Bir içli kemanda ağlasa füsunkâr bakışların
Gergef gergef içime işler sitemkâr bakışların

Ben hep sana mecburdum gün karası gibi
İçimde en onmaz yarasın, kılıç yarası gibi

Artık bu yalnızlığın sonu yoktur biliyorum.
Gecelerden gece çalıp, şimdi sana geliyorum.