Kurşuni hasret...
Dünlerden savrulan nâr ile tutuşturuyorum satırların ucunu...
Hasret penceresine tünedi yine kuşlar
Yokluğuna uzanıyorum boylu boyunca ey yâr!
Hezârpare sözlerim kanıyor dilimde,
Alnına katran çalınan karanfil rengi düşlerim,
Yokluğunun içinde boz bulanık şimdi...
Zaman iplik iplik sökülüyor ellerimden,
Sözüne hasret yürüyor saatler insafsızca..
Arıyorum ellerime iliştirdiğin duaları,
Sensiz hüzün çalıyorum aminlerime!
Giderken vurduğun turnaların yollarını gözlüyorum hala...
Kırık dökük bir kaç düş kalsa da avuçlarımda,
Kuşlarla savuruyorum onları gökyüzüne..
Hasret acımasızca kol geziyor etrafımda.
Elem sürmesini çekiyorum her gece yüreğime,
Uçurum uçurum asılısın hala içimde
Işık ışık gülüşünün gurbetindeyim yar!
Öyle derinlerdesin ki....
Okuyamıyor seni kimseler içimin rahlesinden
Çığlıklarımdan sağır kalemler
Çözemiyor dilimi
Bendeki seni çizemiyor kağıtlara
Bastığım topraklar sızım sızım küf tutmuş acılarımdan..
Bulutlar ağlaşıyor gözlerimle
Göz verdiğim renkler siliniyor tek tek
Sadece,
sadece hasretinin kurşuni rengi kalıyor ellerimde....
alıntı..
|