bir keman sesi değiyor tenime
bir de gece
sen değmiyorsun
yürüdüğün yollarda eziyorsun beni de
acıtmıyorsun
ağladım sayende
göz göregöre kıyıyorsun bana ama
olsun
bir aydolun düşüyor gözlerime
bir şeyler yitiyor
birkaç çocukluk anım siliniyor hafızamdan
yerine sen geliyorsun
dilime sen geliyor
sensiz nasıl yaşanırdı unuttum
şimdi baştan mı almalı her şeyi
yoksa taşınmalı mı bu yürekten
bu gölgeden de bıktım ben ya
öleceksek ölmeli artık
çıkmalı can bedenden
bir şarkı çalıyor kulaklarımda
diyor ki
''İnan, inan ki, kimse bana senin gibi bakmadı
Vallahi, billahi kimse beni senin gibi yakmadı''
bir damla düşüyor şimdi
bir Dost daha gidiyor
bu kadar mı üst üste gelir her şey
bu kadar da yalnız olunmaz ki
bu kadar kolay mı
hayat bu kadar mı?
Arzu Aşan