Yukardan enginlere akar da hani bir su,en aşağıya varınca yükselir ya
(buhar olup)..Ve yerin altına girmeyince bir buğday,başak olup yükselemez ya başını!
Toprağa düşmeyince bir tohum da,elbette meyve olup baş çekemez göklere..
Aslı göktendir her nimetin,can için gıda olmaya alçalıp inerler yere..
Alçakgönüllülük gösterip yere inince de her bir zerre,bir parçası olur canın,
can taşıyan insanın..
Ve cansız hiçbir şey iken tekrar Arş’a yükselir böylece insan kılığına girip,
şad olur..
Hz.Mevlana
Mesnevi III,b. 457-464