Ne günler geçirmişiz,ne çok sewmişiz birbirimizi,
ne kavgalarımızı olmuş ve ne çok kavga sonra barış sevinçleri..
Ortak noktalarımızla birbirimizi çok iyi anlıyorduk.
Sen benim dizime yatıp beraber şarkılar söylerdik.
Meğer biz birbirimizi ne çok sevmişiz.
Sıkıldığımızda ilk tanıştığımız parka gider arkadaşları toplardık..
Bazen de elele gezerdik.Sonra sen benim omzuma dayanırdın ve hayal kurmaya başlardık.
Ne çok hayallerimiz vardı,gerçekleştirmek istediğimiz fakat gerçekleştiremediğimiz..
Sabahları uyanmak istemiyorum..Eskiden uyanmanın sebebi vardı artık yok..!
Uyandığım zaman sabahları o siyah gözlü masum bakışlı kadın yoktu artık.
Artık uyumuyorum geceleri,sabahları sensiz uyanmamak için..
Oysa ne çok sevmişiz biz birbirimizi.Seninle yaptığımız herşeyi çok özledim.
İkimiz televizyonun başına geçip sen izlerken ben sana bakmaya doyamadım.
Doyamadım o masum siyah gözlerine.Ve ben doyamadan sen gittin..
İşte bu bana çok dokundu.
Yine de herşeye rağmen biz birbirimizi çok sevmişiz.