Şiiliğin doğduğu yer ve zaman:
Şiilik 3. Halife Hz. Osman döneminde ortaya çıktı. Hz. Ali zamanında hiç bir katkısı olmaksızın gelişti ve yayıldı. Hz. Ali vefat edince mezhep halini aldı. Emeviler dönemi, Hz. Ali ve onun soyundan gelenler için büyük zulüm ve baskı dönemi oldu. Bu durum Ömer bin Abdülaziz dönemine kadar devam etti. Bu durum insanların öfkelenmelerine sebep oldu. Fakat öfkelerini yıkmak zorundaydılar. Gitgide ızdırap ve hınçları arttı. İşkence görenler aşırı derecede büyütülmeye başladı. Şiilik ilk önce Mısırda başladı daha sonra Irak’a sıçradı ve yayıldı. Irak Şiilerin karargahları haline geldi, bunun sebebi Hz. Ali hilafeti boyunca Irak’ta kalması Irak’lıların Hz. Ali’nin faziletlerini görüp taktir etmelerine sebep oldu ayrıca Irak’a meşhur Haccacın gönderilmesi ve baskıyı artırması ve Irak’ın eski medeniyetlerinin birleştiği bir yer olması Fars, Yunan, Hint düşüncelerinin burada birleşmesi Şiiliği güçlendirdi.
Şii Mezhebinin Fırkaları:
1) Sebeiyye: Abdullah Bin Sebe tarafından kurulmuştur kendisi bir yahudidir. Bozuk düşüncelerini müslümanlar arasına peyderpey yaymıştır. Hz. Ali’nin peygamberin vekili olduğunu ve Hz. Muhammedin (sav) tekrar dünyaya döneceğini iddia eder.
2) Ğurabiye: Bunlara kargacılarda denir. Bunlar karganın kargaya benzediği gibi Hz. Peygamber ile Hz. Alinin birbirine benzediğini Cebrail (as)’ın peygamberliği yanlışlıkla Hz. Ali yerine Hz. Muhammet‘e getirdiğini iddia ederler.
Şiiliğin Dışındaki Fırkalar:
1) Keysaniyye: Bunlar imamı mukaddes sayma ona son derece itaat etme ilmine kayıtsız şartsız güvenme esasları üzerinde kuruludur. İmamın hata işlemeyeceğine inanırlar. İmamın tekrar döneceğine inanırlar.
2) Zeydiyye: Bunlara göre peygamberden sonra imam olması gereken Hz. Ali’dir. Hz. Ali’den sonra imamın Hz. Fatma soyundan olması gerekir. Bu mezhebe göre aynı devirde iki imama biat etmek caizdir. Büyük günah işleyenin samimiyetle tevbe edip günahlardan vazgeçmedikçe devamlı olarak cehennemde kalacaklarına inanırlar.
3) İmamiye: Bu gün İran, Irak ve Pakistan’da yaşayan şiilere şii imami denir. Bu mezheb mensubları Hz. Peygamberin zamanında görülen bazı hadiselerden Hz. Peygamber tarafından Hz. Alinin halife tayin edildiğine dair deliller çıkarmaya çalışırlar.
4) İsnaaşeriyye: Bunlar hilafetin on iki imam silsilesine dayandırırlar. Son halife olan son imam Muhammedin bir sığınağa girip bir daha dönmediğini fakat mehdi olarak geri döneceğini iddia ederler.
5) Hakimiye: Bu aşırı gurubun reisi ALLAH’ın kendisine hulul ettiğini iddia eden el hakim bi emrillahtır.
6) Dürziler: Çoğunluğu Şam’da yaşayan dürziler’in hakimilerle büyük bir ilişkisi vardır.
7) Nusayriye: Bu fırkanın görüşleri şii fırkalarına mensub olan bir çok Şiilerin ret ettikleri aşırı görüşlerin bir karışımıdır. Hz. Alinin ALLAH olduğu onun ebediliği ve tekrar geri döneceği görüşündedirler.
|