|
Mecnun Leyla’sını ararken çölde,
Hep onu görürmüş çiçekte, gülde.
O kadar çok severmiş ki Leyla’yı,
Ona benzetirmiş güneşi, ayı.
Arar iken Leyla’sını her zaman,
Koymazmış adını dilinden bir an.
Leyla Leyla diye feryad ederken,
Acırmış haline Mecnun’u gören.
ali karaca
|