İlimde israf.. İlmi alandaki israfı,sadece belli eğitim gördüğümüz alanlarda değil, her türlü bildiğimiz doğruları, elimizden geldiğince paylaşmak, insanlara doğruları gösterebilmek suretiyle önleyebileceğimizi düşünüyorum. Tepkilere aldırmadan!..
Yemekte israf.. Bu da artık günümüzün değişmeyen ve hatta her geçen gün artan meselesi olarak karşımızda. Çoğu zaman, "onları da bulamayan insanlar var, neden böyle yiyecekleri israf ediyorsun" denilince, "ya işte doğru söylüyorsun da, ....." kelimeleri ile başlayıp, bir sürü bahaneler üretilir, her nedense..
Sevgide israf.. Sevgi, kalbin bir şeye tutulması, gönlün o şeye meyletmesidir. Sevginin merkezi ise, kalptir. Kalp, gıdasını sevgiden alır. Sevgisiz kalp , katıdır, duygusuzdur, hastadır ve hatta bana göre ölüdür!..
"Sevginin israfı mı olur, sevgi ruhun gıdasıdır" diyebiliriz. Ancak, bazı sevgiler var ki aşırı..Bu da bana maddi bağlamdaki sevgileri çağrıştırıyor..Allah sevgisi dışındaki kalpleri; dünya sevgisi, kadın sevgisi, mal sevgisi, çocuk sevgisi, ana-baba sevgisi, para sevgisi, eğlence sevgisi, yemek sevgisi, kıyafet sevgisi, süslenme sevgisi, makam ve mevki sevgisi gibi olumlu veya olumsuz sevgiler doldurur. İşte bunlardaki aşırılıklar, israftır kanaatimce..
Konu Feride tarafından (05-06-2009 Saat 15:33 ) değiştirilmiştir..
|