Evet arkadaslar sizlerin ilgisi sayesinde hikayemin birazini olusturmayi basardim.. yavas yavas yazmayi dusunuyorum cunku toplu vakit ayiracak vaktim az. umarim bir yila yaydigim bu hikaye cok guzel bir sekilde tamamlanir..
iste size baslangic. :
Sonbahar bir kez daha gelmişti. Yaprakların sararıp, rüzgarın da yön vermesiyle havada uçuşup yere konmaya başladığı bir devreydi. Böyle bir zamanda sessiz ve kuru bir havada yürümek kimin hoşuna gitmezdi ki..Bir de hava temiz olsaydı; neden bu kadar kirletmek zorundaydı insan ait olduğu dünyayı.. Bilinmezdi.
Bir sonbahar çocuğu olan Sedefcan pencereden dışarıya bakmaktaydı. Birden dikkatini sokakta garip davranışlarda bulunan dilenci çekti. Hiç te öyle alışageldik bir dilenci değildi..Okuma yazma bildiği elindeki kalın kitaptan yüksek sesle okuduğu parçalardan anlaşılıyordu. Ayrıca ses tonu gayet kibardı. Yanında kimse bulunmamasına rağmen etrafında bir çocuk topluluğu onu dinliyormuş gibi davranıyor, hiç olmayan ve olmayacak bu öğrencilerinin başlarını okşuyordu. Belli ki bu beyefendi haketmediği ekmeği yemeyi sevenlerden değildi. Hiç dilenci olmak istememişti ki..
Sedefcan bu beyefendinin yüzünü daha yakından görmek istedi. Bakış açısı buna müsade etmiyordu ve bu yüzden olsa gerek pencereden uzaklaşarak üstüne bir ceket aldıktan sonra terliklerini de giyerek dışarıya fırladı. Karşıdaki bakkala giriyormuş gibi yaparken adamı incelemeye başladı. Gördüğü manzara karşısında şaşırmıştı.. Bu adam çok gençti.
Yirmi-altı yaşında ya var ya yoktu. Adı İsmaildi. Çok köklü bir ailede büyümüş, iyi bir eğitim almış, çok düşünceli bir o kadar da hassas bir gençti. Kimseyi kırmak istemezdi fakat kendi fikirlerine de körü körüne bağlıydı. İşte bu yüzdendir ki ailesine daha fazla tahammül edememiş, ideallerini yaşamak uğruna evini terketmişti. Olaylar istediği gibi gelişmemiş, başı kötü insanlardan kurtulmamış ve hep oyuna getirilmişti. Şok niteliği taşıyan bu hayal kırıklığı onu deliliğin yamacına bırakmıştı. Aklını kaybetmiş, hastalanmış, hayattan tamamen kopmuş bir nevi şizofren bir tutum takınmış ve farklı bir boyutta yaşamaya başlamıştı.