Suya çizdim asrının suretini
Bir damla kırmızı damlatıyorum yüreğimin fırçasından
Uzak diyarlarının ufuklarındaki kızıllığı andırması adına
Kızgın çöllerin ortasındaki en eşsiz vaha olan mescidin için
Yeşilin en güzel tonunu seçtim
Engin Ummanlardan rengini alan gökyüzü
Masmavi bir atlas gibi üzerini örtüyor şefkatle
Hicretinle ayrıldığın beldenin rengiydi
Hüzünle yaşanan hazan mevsiminin sarısı
Meftunun olan bulutlar sensizken
Grinin en koyu tonuna bürünmüştü
İkliminde boy veren güller
Mutluluğun tozpembesiyle tebessüm eder her bahar
Sırtını dayadığın ağaçlar gidişinle beraber
Çoktan yeşile veda edip kahverengiyle dost oldular
En sadık bekçin olan mağara ağzındaki güvercinin tüylerinde gördük
Beyazın en merhametli dokunuşunu
Hasret morlarımızı geride bırakıp
Umut eflatunlarıyla koşuyoruz asrına
Cehalet siyahının üzerini
Şefkat ve merhametinin aklarıyla boyuyoruz
Ebru misali
Hoşgörüyle dokunuyoruz fırçamıza
Devrindeki güzellikleri nakşetmek adına
Tıpkı senin yaptığın gibi Efendim
Batılı Haktan ayırmak için hoşgörüyle
Dokunduğun yürekler misali
Kadifemsi bir dokunuşla dokunuyoruz
yürek denilen mana suyuna…
alıntıdır