[Fasl-ı Gül]

Çocukluğumda Ramazan'ın kokusunu alırdım ve anneme "Anne, ben Ramazan'ın kokusunu aldım. Ramazan geliyor." derdim.. Ramaznın geldiğini bile bile..

Kuşlarında oruç tuttuğunu düşünürdüm ve benim de onlarla beraber oruç tutmam gerektiğini..

Ve;

Ramazan'ın bende en büyük hatırası Yusuf suresidir. Yusuf suresinin mealini iftara yakın vakitlerde okurdum.. İşte o zaman yeni bir dünya açılırdı benim için. Ben hep Yusuf olurdum. Kardeşlerimin beni yalnız bırakmasına üzülür ağlardım. Sonra kuyuya attıkları için korkardım ama sureyi okumaya devam eder içimi rahatladırdım. Hiç unutamam o zamanki safi düşünceleri.. Onun için Ah çocukluğum.. Ah çocukluk Ramazanlarım..