BAŞÖRTÜM
Uzun zamandır defterlere
Yazmadım adımı.
Defterimi kalemimi de zincirlediler okulum
Gibi.
Hocalar;
Robokoplar ellerinde res niyetine copları, kelepçeleri
Öğrendik;
Vatan haini muamelesini,
Yeşeren fidanların baltalanışını gözaltı sonraları,
Tevekkül, umut pırıltısı saçan gözlerin onurlu bekleyişini,
Gözyaşlarının ılık sağnağı boşalırken
Seller gibi, dik durmayı öğrendim şemsiye niyetine tutarken vakarımı..
Tek amacım
Okumaktı, koca yunus gibi, ben de kavga için gelmemiştim. kültürsüzdüm; ne cam kırmayı
Biliyordum,ne de taşlamayı polisleri.
Vatanın selameti(!) için yasaklanan okulumda
Fazileti
Öğrenmiş, hoşgörmüştüm.. henüz yaşım 18 çocukluktan yeni çıktım daha. hani şu
Yaşıtlarım banka
Reklamlarında zıplarken hala , oyuncaklarımdaki polis
Minyatürü
Canlanıp, dikildi karşıma.. bunlar gerçekti; vurduğunda acıtacak kadar gerçek
Elindeki
Kanunla.. suç onların değildi; onlar emir kuluydu çünkü. kimi amcam
Kimi
Babam, kimi ablam, asıl işleri hırsızı, katili yakalamak, durdurmak terörü
'emir büyüük
Yerden''diyor her üst makam. eyy büyük yer neredesin?? seni
Bilmiyorum ama senden
Büyük bi yerim var ki, nereye kaçsan yine onun
Gözetimindesin. o kadar küçük bi zekan
Var ki, iki günlük dünya hayatına
Değiştin ebedi cenneti.. bu zulüm bir gün bitecek
Yıldıramazsınız imanlı
Sineleri.. hak vaadini yerine getirecek inananların büyük olacak ecri!
|