[Asi_isyankar]

AŞK DİNMEMİŞTİR



I

Dinmemiştir
aşk;
yine de dalgındır elleri aşkın
ve sıcaktır
bir yurt kadar...

Bir de burada uçurum kokar kadınlar.
Susarlar…Geceler boyu susarlar.
Yorgun tenleri terli avuçlarla;

kırık bir dal mı,
yağma bir bahçe mi ömrümüz?

II
Yağmur
dinmiştir
de bilinir dinmemiştir korku.

Hava çığlık ve tükürük kokmaktadır.
Bir de geçip gidince atlar ve şarkılar;
geride bütün suları bıçaklanmış bir akşam...

Bütün suları bıçaklanmış,
rengine rehnedilmiş bir akşam;
unutmuş sevişmeyi,
sebebini
ve kendini,

bir akşam...



Ben de bütün kıyıları kurşunlanmış bir aşksam,
ses de ölmüştür artık.
Geriye kalan kendisi kokmaktadır;
ve şubat ayaz,
çığlık uçurum kokmaktadır…

III
Çünkü sevda da bir ayaz-
sa artık bütün gülüşler tutukludur...

/Bu yüzden gökyüzündeki son ıslak bulutu da biz
çözeceğiz.
Ama daha çok tüfek ve daha çok aşk gerek…/



Aşk gerek!

Çünkü önce aşk, sonra göç başlar.
Göç başlar burada:
s-a-v-r-u-l-u-r---a-ş-k...

Geride bütün suları bıçaklanmış bir akşam...

1992, Diyarbakır - Yılmaz ODABAŞI