:Dediler ki: Bu dünya hayatımızdan başka bir şey yoktur; ölürüz ve yaşarız. Bizi öldüren yalnız zamandır"
İşte bunlar, Mekkelilerin, Kur'ân' ın kıyamet düşüncesine karşı sürdürdükleri
uzlaşmaz davranışlarının tipik örnekleridir.Bu davranışların temelinde bir çeşit nihilizm (her şeyi inkâr eden anar şik felsefi görüş) vardır.Kabirden sonra hiçbir şey olmaz düşüncesinden doğan bir nihilizm.Yukarıda gördüğümüz gibi çöl Arapların dinsizliğe götüren bu nihilizm, Mekkeliler arasında da bütün gayretleriyle bu dünyada refah içinde yaşama arzusu şeklinde kendini göstermişti.Kısacası onlar,zeki,kabiliyetli tüccarlar,dünya arzusiyle dolu iş adamları idiler.
Gelecek hayata,âhirete ait hiçbir şey öğrenmek istemiyorlardı,çünkü onlara göre böyle bir şey olamazdı.
Böyle olmakla beraber onu genelleştirip cahiliyye devrinde kıyamet fikrinin hiç olmadığını söylemek hatâlıdır.İslam öncesi şiirde mezardan sonra bir hesap günü inancının mevcudiyetine dair inkâr edilemez bazı kanıtlar vardır. Bunların bazısmı pek mantıki olarak yahudi ve hıristiyan kaynağına götürmek mümkündür. Züheyr ibn Ebi Sulmâ'nın Muallakasındaki çok meşhur beyitler (27-28) bize açık bir misaldir. Burada insanın yaptığı bütün kötü işleri, hesap günü için kaydeden göksel bir kitaptan söz edilir.
Toshihiko İzutsu-Kur'anda Allah ve İnsan
|