![]() |
#1 |
![]() ![]() Gökyüzü parçalara ayrıldığında Gün devrilir güneş batar Bir yangın yerine döner yeryüzü Zaman gerçekliğini kaybeder Ve insan şaşkın şaşkın şöyle der Ne oluyor? Yeni bir mevsim yaşanacak nefislerde Saçlarımdaki dünya tutuşturulmuş Hiçbir perde saklayamaz artık bizi Sicilimiz verilince elimize Eteklerimiz tutuşur Dualar dolan avuçlarımıza yığılır ümitler Çaresiz yalnızız Ana baba çoluk çocuk gelmez akıllara Açılır o zaman kalbimizde kocaman bir yara Son gelip çatmadan Yakıcı bir ateşin olduğunu hatırlamış mıydık dünyada Şimdi her şey nafile Bak iyi bak yok oldu realite Aldandı akıl teslim olmamıştı hakikate Dünya ah dünya neye elimizi attıysak karanlık O gün kıpırtısız duracak insan Allah’ın önünde İnşikak Her şey bu kadar bir yolcu gibi anılar Yalnızız biçare Tüm zamanları durduran renk Yüzümde kuğuların sakinliği Ölüm öptüğünde gözlerimizden Kafile kafile yürüyeceğiz mahşer yerine Lekeli bir ömrün hesabını vermeye İnşikak Yorgun yürekler Korku dolu kalpler Geçmiş gelecek iç içe İki dünya kardeştirler İnşikak Bir ilahi değişim Yaprakları dökülür dünyanın Gölgeden ihtişamlar yerle bir olur Küflü kâfir bakışların hesabı sorulur Ve pişmanlık dolu eller kavrar boşluğu İnşikak Mü’mince hüzünler yorgun özlemler Rabbine dönmenin sevincindeler Allah anıldığı zaman kalpleri titrerler Zaman ne de çabuk geçmiş Yüreğime oturan ayetler “aynel yakin” Tek tek gözümün önündeler İnşikak Sahte tanrıların saltanatı yıkılacak Allah’tan başka her şey yok olacak İnşikak Dağılmış kolum kanadım Ve son nefesin benimle tekrar buluşacak “vel ba’su ba’del mevt” Susuz dudaklarımla Kalbimde Allahın gölgesi umuduyla Mahşere selam olsun… Bünyamin Doğruer
![]() |
|
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|