AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[Ertuğrul ÖZGÜL]

Adı ne olursa olsun bir sorunun çözüme kavuşabilmesi için önce mutlaka konuşulması lazımdır. Konuşulabilmesi lazımdır. Bir veya birkaç şeyin değil, her şeyin konuşulması lazımdır.

Madem ki çözüm isteniyor bütün ayrıntıları konuşmaktan başka yol olamaz. Ama konuşmuş olmak herşeyi kabul etmek, her söyleneni onaylamak da değildir.

Bu bir...

Kürt sorunu bu kez ciddi olarak konuşulmaya başlandığı için ve bu kez ufukta çözüm göründüğü için ilk başka şaşkınlıkla retçi pozisyonunu deklare edenlerle, bekleyip duruma göre daha sofistike itirazlar geliştirmeyi deneyenler şu sıralarda bir ortak noktada buluşuyorlar: Beklenti yükseltiliyor, çözüm olmazsa hayal kırıklığı yaşanır!

Cümlenin lafzı elbette doğru ve hatta naif ama bu her söyleyen için geçerli değil maalesef.

Bir kere, mesele o kadar büyük ve can yakıcı ve hükümetin ortaya koyduğu pozisyon da bu kez o kadar ciddi ki beklentinin küçük kalması doğal olarak imkansız hale geldi. Çoğu genç 40 bin insanımızı kaybettiğimiz bir vak’ada ilk kez bir hükümet “Çözeceğim” diyor ve yola da çıkıyorsa ülke buna kayıtsız kalamaz. Türk de kalmaz, Kürt de kalmaz, İzmirli de kalmaz, Tillolu da kalmaz. Sorun da beklenti de büyüktür. Ve şurası gerçek ki eğer bu kez çözülemezse hayal kılıklığı da büyük olacaktır.

Zaten çözümün anahtarı analizdir ve işin tılsımı da tam burada saklıdır.

100 yıldır aktif olarak Kürt sorunuyla yaşayarak 2009’a kadar sancı çeken bir ülke bunca tecrübeye ve aklın yolunu aynı istikamete gösteren bir konjonktürde yolunu bulamazsa, hayal kırıklığının lafı bile olmaz.

O vakit, hayal kırıklığı çok büyük olur elbette; ama Türkiye inanın hayal veya rüyanın romantizmini yaşayacak halde olamaz zaten. Cin şişeden bir kez çıktığı için şimdiden sonra çözümsüzlük kabus demektir zira.

Beklentinin yükselmesinin hayal kırıklığı yaratacağını söyleyenlerin en azından bir bölümü içten içe, “Ortada bir sorun yok ki çözülsün” düşüncesini de yansıtmaktadırlar. Dolayısıyla da ortalığı velveleye vermenin lüzumu yok, demeye getiriyorlar.

Fakat, beklentinin hacmi ne olursa olsun konu zaten çözüm yoluna girmiştir. Başbakan’ın Salı günü yaptığı konuşmayla girdi. Dün sarfettiği “Ülkenin her kesiminde bu meseleyi artık uyanmamak üzere tarihe gömmek için bir istek olduğunu görüyoruz” sözüyle de bu mesele artık “devlet-millet politikası” haline geldi.

Şimdi, bu ülkenin sokaktaki insanına, aydınına, politikacısına, gazetecisine, avukatına, hakimine, doktoruna, nalburuna düşen Kürt sorununun beklentilerin esiri olmaktan çıkarılıp gerçekçi, dürüst, anlamlı ve kalıcı bir şekilde çözümüne el vermektir. Beklentinin yüksekliğinden endişe edenlerin yapması gereken de çözüme el vermek, yapılanları yeterli bulmuyorlarsa hükümeti daha fazlasına zorlamaktır

Herkesin eli taşın altında olursa beklentiler kimseyi bağlamaz... Toplum isterse, istediğini bir göz işaretiyle dahi hissettirirse çözülür biter. İşaretleri de yavaş yavaş geliyor...

Nitekim, Başbakan Erdoğan birkaç gündür “görece” bu açılıma en mesafeli duracağı varsayılan Karadeniz’deydi ve değil tepki görmek yerel seçimlerdekinin ötesinde bir ilgiyle karşılandı.

En başta siyasi partiler bilmeli ki içinde bulunduğumuz süreç öylesine benzersiz sonuçlar üretmeyle namzet ki, çözüme direnenlerin ülkenin bir bölümünden tamamen silinmesi hiç de şaşırtıcı olmayabilir. Çözümün demokratik rüzgarı bu ülke insanlarının en temel haklarına karşı sözümona vatan bekçiliği rolüyle direnenlerin zeminini bile altından çekebilir. Esasen; demokratik olmayan, bireyi dışlayan, ötekileştiren siyasetin kapana kısıldığını görmek için de siyasi analize ihtiyaç yoktur.






star