İnsanın Değerini Artıran Şey - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

03-04-2009, 22:32

Cüleybib r.a, Asrı Saadetin fakir mi fakir gençlerindendi. Ne malı mülkü, ne üst başına giyebileceği elbisesi vardı. Medine sokaklarını yalın ayak dolaşırdı. Evi ise Mescid-i Nebi’ydi. Cüleybib r.a zahiren yoksuldu ama manevi dünyası oldukça zengin olanlardandı. Her namazda ilk saffı kimseye kaptırmazdı. Zikir ehliydi Cüleybib r.a. Bir gün Allah Resulü bu fakir gence ismiyle seslenerek: “ Artık evlenmeyecek misin Ya Cüleybib?” diye sordu.

Cüleybib de; “Benimle kim evlenir ki Ya Resullah?” dedi.

Bir başka karşılaşmada Allah Resulü Cüleybib’e aynı soruyu sordu ve kendisinden aynı cevabı işitti. Üçüncüsünde de aynı cevabı verince Allah Resülü, Cüleybib’e: “Ensar’dan falanca aileye git. Onlara selamımı söyle ve kızlarını seninle evlendirmelerini istediğimi ilet” buyurdu.

Cüleybib, Allah Resulü’nün emrine uyarak Medine’nin soylu ailesinin kapısına gitti. Kapıyı çalıp içeriye girdi ve onlara Allah Resûlü'nün selamını söyledi. Aile heyecanlandı. Ardından da Allah Resûlü'nün dediklerini aynen onlara nakletti.

Ana-baba birbirlerine bakıştı. "Cüleybib'e mi?" diye düşündüler. Ancak emri veren Allah Resûlü idi ve meselenin tereddüde tahammülü yoktu. Onlar kızları adına tereddüt geçirirken, perde arkasından bütün konuşulanları dinlemiş olan evin kızı seslendi: "Allah Resûlü'nün emrini yerine getiren birisi karşısında niçin tereddüt gösteriyorsunuz?"

Cüleybib artık evlenmişti. Üç-beş hafta sonra da bir cihada iştirak etti ve orada şehid düştü. Bazıları şehitlerini araştırırken: "Kayıplarınız var mı?" diye sordu Allah Resûlü; "Yok" diye cevap verdiler. O: "Ama benim kaybım var." dedi ve evladını yitirmiş mahzun, yüreği yaralı bir baba gibi Cüleybib'i arardı.. araradı ve bir yerde buldu. Yedi kafirin yanında, üstü başı kanlı, bir sürü yara içinde ve elinde kılıcı. Allah Resûlü şöyle dedi: Yedi tane öldürdü gazi oldu ve sonra da şehit düştü." Başını dizine koyar ve dilinden şu sözler döküldü : "Allahım, bu bendendir, ben de ondanım." (1)

Dış görünüşü fakir olsa da Cüleybib’e değer katan, kıymetini artıran şey onun sarsılmaz imanı ve Allah Resulü’ne olan sevgisiydi. Onun davasına canını seve seve verebilecek yüreğe sahip olmasıydı. Güzel ahlakıydı, muamelatıydı. Bu müstesna hasletleri sayesinde Allah ve Resulü’nün rızasına nail olarak hem dünya hem ukba saadetini kazananlardan oldu.

Onun için ey dost dünya ve ahiret huzurun için sana değer katan şeylerin dışındaki küçük şeylere takılıp kalma. Allah ve Resulü’nün yanındaki kıymetini artırmaya bak.

Dipnot: Müslim, Fedâilü's-Sahabe

La-Tahzen / Üzülme

Ömür yarınlara bağlanan ümitlerle geçip gitmede, gafilcesine kavgalarla, gürültülerle, didinmelerle tükenip durmadadır. Sen aklını başına al da, ömrünü, şu içinde bulunduğun bu gün say. Bak bakalım, bu günü de hangi sevdalarla harcıyorsun?

La-Tahzen/ Üzülme

Ölüp gidenler, bu dünyaya gözleri kapanıp da manen öteki alemi görmeğe başlayınca derler ki: “Boş yere, ne olmayacak gamlara kapılmışız. Üzülüp durmuşuz, ömrümüz çeşitli vesveselerle geçmiş”

La-Tahzen / Üzülme

Bu cihanda hakiki mutluluk ve devlet arama, bulamazsın. İki cihanın selametini, O’na candan kul olmaklığından iste. (Mevlana)

A. Yasin Demirci

2009 - Subat, Sayı: 276, Sayfa: 022 __________________

03-04-2009, 22:32	#1
Kullanıcı Adı Duygu'Seli~	İnsanın Değerini Artıran Şey Cüleybib r.a, Asrı Saadetin fakir mi fakir gençlerindendi. Ne malı mülkü, ne üst başına giyebileceği elbisesi vardı. Medine sokaklarını yalın ayak dolaşırdı. Evi ise Mescid-i Nebi’ydi. Cüleybib r.a zahiren yoksuldu ama manevi dünyası oldukça zengin olanlardandı. Her namazda ilk saffı kimseye kaptırmazdı. Zikir ehliydi Cüleybib r.a. Bir gün Allah Resulü bu fakir gence ismiyle seslenerek: *“ Artık evlenmeyecek misin Ya Cüleybib?”* diye sordu. Cüleybib de; “*Benimle kim evlenir ki Ya Resullah?” dedi. Bir başka karşılaşmada Allah Resulü Cüleybib’e aynı soruyu sordu ve kendisinden aynı cevabı işitti. Üçüncüsünde de aynı cevabı verince Allah Resülü, Cüleybib’e: “Ensar’dan falanca aileye git. Onlara selamımı söyle ve kızlarını seninle evlendirmelerini istediğimi ilet”* buyurdu. Cüleybib, Allah Resulü’nün emrine uyarak Medine’nin soylu ailesinin kapısına gitti. Kapıyı çalıp içeriye girdi ve onlara Allah Resûlü'nün selamını söyledi. Aile heyecanlandı. Ardından da Allah Resûlü'nün dediklerini aynen onlara nakletti. Ana-baba birbirlerine bakıştı. "Cüleybib'e mi?" diye düşündüler. Ancak emri veren Allah Resûlü idi ve meselenin tereddüde tahammülü yoktu. Onlar kızları adına tereddüt geçirirken, perde arkasından bütün konuşulanları dinlemiş olan evin kızı seslendi: *"Allah Resûlü'nün emrini yerine getiren birisi karşısında niçin tereddüt gösteriyorsunuz?"* Cüleybib artık evlenmişti. Üç-beş hafta sonra da bir cihada iştirak etti ve orada şehid düştü. Bazıları şehitlerini araştırırken: "Kayıplarınız var mı?" diye sordu Allah Resûlü; "Yok" diye cevap verdiler. O: "Ama benim kaybım var." dedi ve evladını yitirmiş mahzun, yüreği yaralı bir baba gibi Cüleybib'i arardı.. araradı ve bir yerde buldu. Yedi kafirin yanında, üstü başı kanlı, bir sürü yara içinde ve elinde kılıcı. Allah Resûlü şöyle dedi: Yedi tane öldürdü gazi oldu ve sonra da şehit düştü." Başını dizine koyar ve dilinden şu sözler döküldü : "Allahım, bu bendendir, ben de ondanım." (1) Dış görünüşü fakir olsa da Cüleybib’e değer katan, kıymetini artıran şey onun sarsılmaz imanı ve Allah Resulü’ne olan sevgisiydi. Onun davasına canını seve seve verebilecek yüreğe sahip olmasıydı. Güzel ahlakıydı, muamelatıydı. Bu müstesna hasletleri sayesinde Allah ve Resulü’nün rızasına nail olarak hem dünya hem ukba saadetini kazananlardan oldu. Onun için ey dost dünya ve ahiret huzurun için sana değer katan şeylerin dışındaki küçük şeylere takılıp kalma. Allah ve Resulü’nün yanındaki kıymetini artırmaya bak. Dipnot: Müslim, Fedâilü's-Sahabe La-Tahzen / Üzülme Ömür yarınlara bağlanan ümitlerle geçip gitmede, gafilcesine kavgalarla, gürültülerle, didinmelerle tükenip durmadadır. Sen aklını başına al da, ömrünü, şu içinde bulunduğun bu gün say. Bak bakalım, bu günü de hangi sevdalarla harcıyorsun? La-Tahzen/ Üzülme Ölüp gidenler, bu dünyaya gözleri kapanıp da manen öteki alemi görmeğe başlayınca derler ki: “Boş yere, ne olmayacak gamlara kapılmışız. Üzülüp durmuşuz, ömrümüz çeşitli vesveselerle geçmiş” La-Tahzen / Üzülme Bu cihanda hakiki mutluluk ve devlet arama, bulamazsın. İki cihanın selametini, O’na candan kul olmaklığından iste. (Mevlana) A. Yasin Demirci 2009 - Subat, Sayı: 276, Sayfa: 022 __________________

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)