AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[Ak Koza]

Size göre öyle zevkler ayrıdır ben beğeniyorum örnek almaya calışıyorum falan demedim sadece hareketleri çok komik onlara gülüyorum dedim ayrıca cocuk falan değilim neyin iyi neyin kötü olduğunu bildiğimi düşünüyorum

[El Emin]

Bu konuda yalçın abi uzun uza diye yazmış olduğum yazılar ve beynimde büyük bir bu konuda birikinti var.
Toplumumuzun Ahlaki değerleri tamamen dejenere olmuş durumda.
Bu konuda senin ile hem fikiriz.
Fakat cidden bu konuda ilk adım nereden atılmalı diye merak ediyorum ve içinden çıkamıyorum.
Toplum artık öyle bir nokta gelmiş ki Ailece insanlarımız Çok rezil rüsva hareketlerin ve sözlerin bulunduğu dizileri izler olmuşlar.
Yeni Nesil edep ve haya gibi konularda çok kısır bir duruma düşmüş.
Bir Hristiyan olsam ve Avrupa ülkesinde yaşasam doğal karşılarım Amenna.
Gelip görelim ki biz ki Müslümanız.
Hz.Muhammed(s.a.v)'in ümmeti olduğumuzu söylüyoruz.
Ama haya konusunda hz.Osman gibi büyük sahabeleri ve peygamberleri hiç mi hiç örnek almıyoruz.
Her geçen gün ayıp sayılan şeylerin sayısı düşer oldu.
Bu konuda nereden başlanmalı diye bir önerin var mı? Çok merak ediyorum.

[El Emin]

Bu güzel yorumundan dolayı ALLAH razı olsun.
Haklısın katılıyorum.
Yani buradan Adem ağabeye sesleniyorum..
Adem ağabey bak ilmi saklama milletin önüne de sun...Yalçın ağabey sende aynen öylesin..
Bu işin espiri kısmı tabi bende bir kaç yazı paylaşacağım bu konuda inşaALLAH.
Diğer değerli büyüklerimiz de yorumlarını belirtikleri takdirde konu çok güzel renklere ev sahipliği yapacaktır.

[El Emin]

Günümüz araştırmacıları “kötü çocuk yoktur, kötü terbiye vardır” düstûrunda müttefiktirler. Kötü terbiye ise anneve babadan gelen bir eksikliktir.
Büyükler: “Küçüklükte öğrenilen, taş üzerine kazıdır; büyüklükte öğrenilen buz üzerine yazıdır.” demişlerdir.Öyleyse gonca güllerimizin şebnemlerini toplayabilmek için, Kur’ân ve sünnetin ışığından gözlerine, oradan da minik yüreklerine süzülebilmeliyiz. Güzel örnek olan ebeveynler, yavrularıyla, hem dünyayı, hem de âhireti saâdetle kucaklayacaklardır.

Bilgin Cintaş

Yüce Allah insanı tertemiz ve berrak, işlenmeye hazır kıymetli bir mücevher suretinde yaratmıştır. Bu, onun hayra da şerre de istidadının bulunduğunu ve yaratılıştan kazanılmış olan kalb, akıl, ruh ve vicdan gibi latîf cevherlerinin, hangi inanç ve kültür havzasında yoğrulursa o yöne doğru meyledeceğini göstermektedir. Nitekim Kur’ân-ı Kerîm’de zikredilen “Allah sizi hiçbir şey bilmediğiniz hâlde annelerinizin karnından çıkardı ve size işitme(niz için kulaklar), (görmeniz için) gözler ve (anlayıp idrak etmeniz için de) gönüller verdi ki (bundan dolayı O’na) şükredesiniz” (Nahl, 16/78) âyeti de, insana doğuştan İlâhî bir lütuf olarak kazandırılan cevherlerin varlığına dikkat çekmektedir. Dolayısıyla insan, hayatını idame ettirmek için herhangi bir terbiyeye ihtiyaç hissetmeden tabiî insiyakıyla yaşantısını sürdüren hayvandan farklı olarak, potansiyel hâldeki donanımını bir eğitim sürecinden geçirerek geliştirmek ve belli bir düzeye getirmek mecburiyetindedir.

Yüce Allah, Kur’ân’da “Ey iman edenler, kendinizi ve aile halkınızı yakıtı taş ve insanlar olan ateşten koruyun!” (Tahrîm, 66/6) buyururken, çocukları dünyevî ve uhrevî hayata hazırlamanın önemli bir mesuliyet olduğuna işaret etmiştir. Keza Allah Resûlü de, “Bir baba evlâdına güzel edep ve ahlâktan daha üstün bir miras bırakmış olmaz.” (Tirmizi, Birr 33) ve “Çocuklarınıza ikram edin ve onları güzelce terbiye edin.” (İbn Mâce, Edeb 3) buyurarak bu vazifenin asla ihmal edilmemesi gerektiğini vurgulamıştır.

Ancak, günümüzde çocuk terbiyesi gibi fevkalâde hassas olan bu meselede inisiyatif, ya bütünüyle âdet ve geleneklere bırakılmış veya gelenekten kaynaklanan kimi yanlışlıkları düzeltmek adına Batı kültürünün şefkatli(!) kollarına terk edilmiştir. Dünden bu güne bazı yörelerde bir anne-babanın kendi anne-babasının veya kayınvalide ve kayınpederinin yanında çocuklarını kucağına almasının yadırgandığına dâir uygulamalar, her ne kadar gelenekten kaynaklanan katı âdetler ise de; bu gün artık geleneğin bu gibi yanlışlıklarını düzeltmek adına maalesef Batı kültürüne dayalı kimi esasların egemen kılınmaya çalışıldığını görmek gibi bir tali’sizliği de yaşıyoruz. Ne acıdır ki, gereksiz bir saygı ve faydasız bir terbiye anlayışının yerini, bu defa mânevî değerlerimizden kopma ve yırtılma hâli istilâ etmiş, bu konuda ifrat ve tefritler yaşanır hâle gelmiştir. Öyle ki, anne-baba belli bir yaştan sonra çocuğunun sigarasına, uyuşturucu kullanmasına, akşamları eve geç gelmesine, hattâ geceleri sokakta geçirmesine, dinî vecibeleri yerine getirmesine dahi karışamamakta; oğluna veya kızına bir şey söylese on katıyla karşılığını almaktadır. Nesillerin gönlünden iffet ve hayâ perdesi sıyrılmış, saygısızlık ve yüzsüzlük âdeta zamane nesillerinin şiarı olmaya yüz tutmuştur.

[...]

Günümüzde çocuk eğitimine dâir yapılan ilmî araştırmalar gösteriyor ki, çocuk eğitimi ve terbiyesi çocuğun doğumuyla başlaması gereken bir süreçtir. Hadîs-i şerîflerde bu vetirede yapılması gereken yükümlülükler arasında, yeni doğan çocuğa mânevî şahsiyetinin kazandırılmasına matuf olarak âlim ve fâzıl bir zâta tahnik yaptırılarak dua ettirilmesi, kulağına ilk telkin edilecek sözlerin ezan ve ikamet olması, güzel bir isim verilmesi, doğumundan dolayı Yüce Yaratıcıya bir şükrün ifadesi olarak akîka kurbanın kesilmesi gibi tavsiyelerin bulunduğu anlaşılmaktadır.

Küçük yaşlarda sevgi ve şefkate büyük ihtiyaç duyan yavruların sevgi ve şefkat timsali ebeveynler tarafından muhabbetle kucaklanması, sevgiden yoksun bırakılmaması da çocuk terbiyesinin önemli esaslarındandır. Bununla birlikte ölçüsüz ve dengesiz bir sevginin zamanla çocuğun şımarmasına ve lâubalileşmesine sebep olacağından, şefkat-ciddiyet dengesinin korunması ve bu hususta dengeli olunması gerekmektedir. Çocukları hayata hazırlamak ve şahsiyetlerinin gelişmesine yardımcı olmak maksadıyla, onlara değer verip ilgilenmek, onların seviyelerine uygun espriler yapmak, ‘yavrum, evlâdım, çocuğum’ diye hitap ederek gönüllerini almak, herhangi bir suç işlediklerinde cezalandırmadan önce konuşmalarına fırsat verip dinlemek, yaşlarına uygun görevler vererek sorumluluk sahibi olmalarına, özgüven kazanmalarına yardımcı olmak gibi hususlar da hadîs-i şerîflerde öngörülen tavır ve davranışlardır. Çocuk terbiyesinde en önemli hususlardan biri de, onların kendi öz kültürümüzü ve mânevî değerlerimizi, en güzel yöntemlerle öğrenmelerini ve iyice kavramalarını sağlamaktır. Onlara, dinî ve millî değerlerimizi en tesirli biçimde kavratmanın yolu, bunları bizzat yaşamamızdır.

Prof. Dr. Osman Güner
Ondokuz Mayıs Üniv. İlâhiyat Fak. Öğrt. Üyesi

Makalenin tamamini okumus oldugumda "Çocuk egitimi" bölümüne eklerim Allah'in izni ile

[merve]

Ahlaksız,terbiyesiz diyecek sıfat bulamıyorum bu kelimeler az kalıyor gerçekten. Diziler filmler hepsi toplumun geleneklerini yıkmaya yönelik !! İzlesinler tamamda ne diye örnek alıyorlar anlamıyorum !!

[Erhan KARACA]

=) Recep ivedik cogu kişinin içinde olan gizli bir köşesidir bence.. bu kadar tutulmasının sebebi onunla aynı davranışları sergilenmek ve ya o davranışları tasvip etmek degil.. bi nevi içindeki ivedik aşkı.. =) nasıl aşk bu kadar igrenc onu da bilemem..

[Ak Koza]

Abla sende taktın ya bu adama (:

merve Nickli Üyeden Alıntı

İzlesinler tamamda ne diye örnek alıyorlar anlamıyorum !!

Aman efendim örnek almamalari gerektigi gibi izlememeleri de gerekir. Insanin kendini bu tür pisliklere maruz birakma hakki yoktur, ayrica örnek almama niyetleri bu pisliklerden etkilenmeyecekleri anlamina gelmez. Hiç degil ise izlenme rekorlari kirilmamasi için, ayni rezaletin baska versiyonlarinin piyasaya çikmamasi için izlemenmesin