Anzakların Unutamadığı Nağmeler - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**hüma** · 12-15-2010, 21:01

“Türk siperleriyle çok yakındık…Bizim siperlerimizle o kadar yakındılar ki,ateş kesildiği zaman alçak sesle konuşurduk,ayaklarımızın ucuna basarak dolaşır ve hiç gürültü çıkarmamaya çalışırdık. Genellikle hava kararır kararmaz ateş kesilir,biraz daha rahat hareket etmeye başlardık. Gecenin orta yerinde ve aşağı yukarı her gün aynı saatte, Türk siperlerinden bir ses yükselirdi. Öyle gür,öyle içli ve dokunaklı bir sesti ki,dinlemeye doyamazdık…Yarım saat kadar süren bu konser,bir zaman sonra,komşu siperlerde de duyulmuştu. Zaman zaman bizim siper, Türk’ün konserini dinlemeye gelenleri misafir ederdi. Bu sese hepimiz hayrandık. Ancak ne söylerdi,bu tatlı ve iç yakan,ruhumuzu kavuran nağmeler ne söylerdi,bilmezdik;fakat derinden derine etkilenirdik.
Bazen hafif bir esinti çıkar ve bu yanık nağmeleri başka yöne götürürdü. Biz,kulaklarımızı dört açıp daha iyi duymak için,neredeyse başımızı dışarıya çıkaracak hale gelirdik. Efsunlu bir sesti bu!...
Gündüz savaştığımız insanın gece söylediği müziği dinlemek ve ondan etkilenip duygulanmak,ne ilginç bir işti…Ama gerçekti…
Bir akşam konser saati gelmişti,ama o alıştığımız ses duyulmuyordu. İkinci,üçüncü,dördüncü akşam,yine konser yoktu…Hepimiz merak içinde kalmıştık. O gece durumu öğrenmeye karar verdik…Türkçe bilen savaş muhabirine yazdırdığımız bir kağıdı taşa sarıp Türk siperlerine fırlattık. Bu kağıttaki iki cümleyle,konserin niçin kesildiğini soruyor ve selam yolluyorduk Türklere…
Bir süre sonra,fırlattığımız taş,arka yüzü yazılmış kağıtla birlikte siperimize atılmıştı. Bu kağıtta ne yazıldığını,birazda tahmin etmekle beraber çok merak ediyorduk.
Kağıttaki tek Türkçe cümlenin ne dediğini anlamamız uzun sürmedi. Haberi getiren arkadaşımızın yüzünü hüzün bürümüştü…Tabii,cümleyi duyunca,hepimiz aynı hüzüne gömülüverdik…Kağıttaki cümle şöyleydi:
-“O arkadaşımızı,geçen hafta vurdunuz!”

Yurdumuzun güzel askerlerinden etkilenmiş bir Yeni Zelanda’lının Çanakkale hatıralarından…

Talha Uğurluel | Çanakkale savaşları

12-15-2010, 21:04

Vay be olaya bak.
Kısa filmini yapsalar keşke.

**ZÜMRA** · 12-15-2010, 21:23

Alıntı:

Hüdaverdi Nickli Üyeden Alıntı

Vay be olaya bak.
Kısa filmini yapsalar keşke.

iyi fikir ben başlıyım hazırlıklara

Çok etkilendim ya saol arkadaşım zahmet edip yazdın okadar elcağızlarına sağlık

**hüma** · 12-17-2010, 23:00

Alıntı:

''saliha'' Nickli Üyeden Alıntı

Çok etkilendim ya saol arkadaşım zahmet edip yazdın okadar elcağızlarına sağlık

sağolasın canım benmm,biraz geç oldu ama ehh

**ZÜMRA** · 12-17-2010, 23:02

Alıntı:

hüma Nickli Üyeden Alıntı

sağolasın canım benmm,biraz geç oldu ama ehh

Amacın ne senin bakıyım

12-15-2010, 21:01	#1
Kullanıcı Adı hüma	Anzakların Unutamadığı Nağmeler “Türk siperleriyle çok yakındık…Bizim siperlerimizle o kadar yakındılar ki,ateş kesildiği zaman alçak sesle konuşurduk,ayaklarımızın ucuna basarak dolaşır ve hiç gürültü çıkarmamaya çalışırdık. Genellikle hava kararır kararmaz ateş kesilir,biraz daha rahat hareket etmeye başlardık. Gecenin orta yerinde ve aşağı yukarı her gün aynı saatte, Türk siperlerinden bir ses yükselirdi. Öyle gür,öyle içli ve dokunaklı bir sesti ki,dinlemeye doyamazdık…Yarım saat kadar süren bu konser,bir zaman sonra,komşu siperlerde de duyulmuştu. Zaman zaman bizim siper, Türk’ün konserini dinlemeye gelenleri misafir ederdi. Bu sese hepimiz hayrandık. Ancak ne söylerdi,bu tatlı ve iç yakan,ruhumuzu kavuran nağmeler ne söylerdi,bilmezdik;fakat derinden derine etkilenirdik. Bazen hafif bir esinti çıkar ve bu yanık nağmeleri başka yöne götürürdü. Biz,kulaklarımızı dört açıp daha iyi duymak için,neredeyse başımızı dışarıya çıkaracak hale gelirdik. Efsunlu bir sesti bu!... Gündüz savaştığımız insanın gece söylediği müziği dinlemek ve ondan etkilenip duygulanmak,ne ilginç bir işti…Ama gerçekti… Bir akşam konser saati gelmişti,ama o alıştığımız ses duyulmuyordu. İkinci,üçüncü,dördüncü akşam,yine konser yoktu…Hepimiz merak içinde kalmıştık. O gece durumu öğrenmeye karar verdik…Türkçe bilen savaş muhabirine yazdırdığımız bir kağıdı taşa sarıp Türk siperlerine fırlattık. Bu kağıttaki iki cümleyle,konserin niçin kesildiğini soruyor ve selam yolluyorduk Türklere… Bir süre sonra,fırlattığımız taş,arka yüzü yazılmış kağıtla birlikte siperimize atılmıştı. Bu kağıtta ne yazıldığını,birazda tahmin etmekle beraber çok merak ediyorduk. Kağıttaki tek Türkçe cümlenin ne dediğini anlamamız uzun sürmedi. Haberi getiren arkadaşımızın yüzünü hüzün bürümüştü…Tabii,cümleyi duyunca,hepimiz aynı hüzüne gömülüverdik…Kağıttaki cümle şöyleydi: -“O arkadaşımızı,geçen hafta vurdunuz!” Yurdumuzun güzel askerlerinden etkilenmiş bir Yeni Zelanda’lının Çanakkale hatıralarından… Talha Uğurluel \| Çanakkale savaşları Konu hüma tarafından (12-15-2010 Saat 21:08 ) değiştirilmiştir..

12-15-2010, 21:04	#2
Kullanıcı Adı Hüdaverdi	Vay be olaya bak. Kısa filmini yapsalar keşke.

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)