AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[_Ednâ_]

Ümidin Her Zaman Haib

Ümidin her zaman haib, nasibin daima nekbet;
Hayatın geçti hüsranlarla ey gün görmeyen millet!
Ne devletsiz başın varmış, ne mel'un tali'in, hayret!
Muebbed bir hayat ummuş da içmiştin.. Fakat seyret:
Nasıl zehr oldu birden diktigin sahba-yı hurriyet!

Meğer altüst olurmuş en muazzam arş-i istiklal;
Meğer pamal edermiş en bülend akvami izmihlal;
Meğer birden olurmuş altıyüz yıl beslenen amal,
Ufuklar, bak, adem rendinde zulmetlerle malamal..
Ne beklerdik, nasıl çıktın sen ey ferda-yi istikbal!

Bu istikbalı rüyamızda görseydik inanmazdık!
'Sabah olmuş' dedik, sezmekle bir avare aydınlık.
Ne haybettir: değilmiş fecr-i kazıbler kadar sadık!
Cahimi bin hatar kat kat yığılmış, gelde yırtıp çık!
ilahi! Bir ışık göster, bunaldık büsbütün artık!

Fakat hey şaşkın, istimdad için Hak'dan yüzün var mı?
Kitabullah'a yüksekten bakan gözler de ağlar mı?
Muhakkar gördüğün kuvvet bu gün bir bak, muhakkar mı?
Demezdin, ruhu Kur'an'ın o lakaydıyle muztar mı?
Ya sen muztar kalır, feryad edersen, aldırırlar mı!

Evet, sen böyle bir ferda-yı mahşer-hızı ummazdın,
Haberdar eyleyenler oldu; güldün. Pek de kurnazdın!
Kudurmuştan beter bir hale geldin, durmadın azdın!
Düşen ma'suma çıkmak gayr-i kaabil bin çukur kazdın:
Gömüp ahlakı, artık fuhş için bah-name'ler yazdın!

Utanmak bilmiyorsun, anladık, lakin ne isterdin:
Şu milletin ki levsiyyatı bir 'meslek' deyip verdin?
İbadullahı saptırdın, fakat bir yol mu gösterdin?
Görürsen nerden bir namus, fuşh-abada gönderdin;
Sezersen kimde na-merdane bir fitrat, kanat gerdin!

*
* *

Bıyık kirpik, sakal yontuk da tırnaklar birer parmak;
Yıkanmaz bir surat, sol gözde beyzi cam, fakat parlak;
Hamamsız ensenin sırtında bir yağ var: kayar yavşak!
Şu, kalcınlarla kıvrık pantalon altında, kıskıvrak
Seken Osmanlı centilmeninde hiçbir duygu yok mutlak...
Utanmak ver, yeter, kaabilse Allah'ım, utandırmak!

29 Tesrinisani 1328
(1912)
Mehmet Akif Ersoy

Utanmak bilmiyorsun, anladık, lakin ne isterdin:
Şu milletin ki levsiyyatı bir 'meslek' deyip verdin?
İbadullahı saptırdın, fakat bir yol mu gösterdin?
Görürsen nerden bir namus, fuşh-abada gönderdin;
Sezersen kimde na-merdane bir fitrat, kanat gerdin!

of...

[Eşref]

Müthiş. Mehmet Akif, her yönüyle örnek alınacak, her şiirinden ayrı ayrı dersler çıkartılacak, çok büyük bir isimdir.

Bu şiir, Osmanlı'nın en buhranlı dönemine ait. 1. Dünya savaşı kapıdadır. İçeride çok büyük ayaklanmalar, isyanlar ve toprak kayıpları yaşanmaktadır. Padişah otoritesi neredeyse tamamen yok olmuş, ülkeyi yok oluşa sürükleyecek olan Alman hayranı Enver paşa ise İttihat ve Terakki ile ülkeyi kasıp kavurmaktadır.

Böyle bir dönemde, ülkenin aydın geçinen kesiminde yeni bir moda almış başını gitmektedir. Fransızcaya ve Fransız kültürüne müthiş bir sempati vardır. Alafranga züppe tipi insanlar artık çoğunluktadır. Özellikle İstanbul ve İzmir, sanki bir Fransız şehri haline gelmiştir. Buna paralel olarak insanlardaki ahlaki değer çökme noktasındadır. Medreseler ise iş yapamaz haldedir. Halkı eğitmesi gereken edebiyatçılar, sapıklık denilecek boyutta ahlaka aykırı konular işlemekte, İstanbul'un o meşhur din adamları ise maddiyat-şöhret tuzağına düşmüşlerdir.

Bunu şu nedenle yazıyorum. Mehmet Akif'in o dönem için çok ciddi ve sert eleştirileri vardır. Özellikle Safahat isimli o meşhur eserinin ilk cildinde bunu görürüz. Sonuçta Akif şiirde güzelliği arayan bir tip değildir. O, her zaman eğitici olmuştur ve sosyal konulara şiirleriyle değinmiştir. Bu nedenle onun eserlerini okurken, mutlaka dönemin özelliklerini de iyi bilmek gerekir.

[_Ednâ_]

Allah razı olsun eşref hocam çok güzel bir noktaya değindiniz...
kesinlikle Mehmet akifin farklı değerlendirilmesi yaşadığı zaman dilimi gözetmeden yapılmasındandır.. buda yanlış değerlendirmelere sebep oluyor...